Wystawa sztuki chińskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie trwająca do 12 maja 2013 jest pierwszym w przestrzeniach Muzeum tak szerokim pokazem najcenniejszych zabytków sztuki tego regionu.
Wystawa przybliża odbiorcom sztukę i kulturę Chin, które uchodzą dziś za najdynamiczniej rozwijający się kraj na świecie. Ekspozycja jest pokazem najcenniejszych i najciekawszych zabytków z kolekcji sztuki chińskiej Muzeum Narodowego w Warszawie. Prezentowane są różnorodne przykłady tradycyjnej sztuki i rękodzieła Państwa Środka: malarstwo, kaligrafia, drzeworyt barwny i estampaże, ceramika, przedmioty z brązu, nefrytu, laki i szkła, rzeźba w drewnie, kości słoniowej i kamieniu oraz meble i tkaniny. Eksponowane obiekty w większości pochodzą z epok Ming (1368–1644) i Qing (1644–1911) oraz z XX wieku.
Kolekcja chińska budowana jest w MNW od 1911 roku i jest główną częścią Zbiorów Sztuki Orientalnej MNW. Jej trzon tworzą liczne dary przed- i powojenne pochodzące od kilkudziesięciu darczyńców.
Do najważniejszych ofiarodawców należą m. in.: Ignacy Jan Paderewski, miłośnik chińskiej sztuki, który swą kolekcję chińskiego rzemiosła zapisał Muzeum w testamencie, profesor Witold Jabłoński, zasłużony sinolog, kolekcjoner chińskich drzeworytów, Roman Kutyłowski, który nabył w okresie międzywojennym w Nowym Jorku bogatą kolekcję sztuki i rzemiosła chińskiego, a następnie przekazał Muzeum jej znaczącą część. Na szczególną uwagę zasługują również dary: Jerzego Knothe obejmujący estampaże, książki i malarstwo oraz Elżbiety Kawenoki-Minc i Bronisława Minca, którzy w 1995 r. ofiarowali na rzecz Muzeum swą chińską kolekcję, w tym przepiękny zespół porcelany, głównie biało-niebieskiej.
Kolekcja sztuki chińskiej MNW stanowi obecnie największy tego typu zespół muzealiów w Polsce.