Odsłon: 4665
 

Przedkładane w nim wnioski dotyczące przebudowy ONZ stanowią zarazem odpowiedź na postulaty kierowane przez organizatorów ONZ-owskiej Konferencji na rzecz Trwałego Rozwoju Rio+20 (odbędzie się w czerwcu 2012 r.) do społeczności międzynarodowej. Dotyczą one m.in.:

- dokonania takiej przebudowy światowej ekonomiki, która - poprzez zmianę wzorców produkcji i konsumpcji - zapewniałaby zarówno ochronę środowiska przyrodniczego, jak i eliminowanie biedy, oraz

- stworzenie instytucjonalnych podstaw realizacji udoskonalonej strategii trwałego rozwoju światowej społeczności.


Pan

Bronisław Komorowski

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej


Wielce Szanowny Panie Prezydencie,

W imieniu Stowarzyszenia "Forum Społeczeństwo Informacyjne Trwałego Rozwoju" zwracamy się do Pana Prezydenta z prośbą o objęcie patronatem proponowanych przez nas działań na rzecz stworzenia informacyjnych podstaw polityki i gospodarki trwałego rozwoju (sustainable development) dla polskiej, europejskiej i światowej społeczności.

Kierujemy się myślą, że trwałe przezwyciężenie kryzysu globalnego wymaga dokonania radykalnej przemiany cywilizacyjnej. Dotychczasowa, niepohamowana i częstokroć śmiercionośna rywalizacja powinna zostać zastąpiona mądrze kierowaną współpracą dla wspólnego dobra całej światowej społeczności, wspomaganą przez nieskrępowany rozwój nauki i techniki.

Istotnym elementem tej przemiany powinno być stworzenie globalnego systemu wczesnego ostrzegania. Powinna ona także umożliwić powszechny dostęp do wiedzy o prawdopodobnych kompleksowych skutkach działalności społeczno-gospodarczej, dalekowzrocznie ujmującej społeczne i przyrodnicze składniki rachunku korzyści i kosztów gospodarowania.

W ten sposób powinno się zapewnić możliwość wyprzedzającego rozpoznawania i eliminowania różnorodnych nadchodzących zagrożeń oraz kierowania się w polityce rozwoju wiedzą o kompleksowych skutkach zamierzeń i dokonań, jak i o innych zmianach uwarunkowań realizacyjnych.

W tych celach niezbędne będzie przygotowanie koncepcji odpowiednich struktur zarządzania w układzie globalnym i lokalnym, które umożliwią tworzenie i realizowanie dalekowzrocznej strategii trwałego rozwoju.

Bardziej rozwinięte propozycje działań realizacyjnych przedstawiamy w załączonym tekście.

Bylibyśmy radzi, gdyby ten kierunek myślenia uznał Pan Prezydent za zasługujący zarówno na uwzględnienie w planach modernizacji Państwa Polskiego i Unii Europejskiej, jak i na przedstawienie go przez Pana opinii światowej podczas przyszłorocznego kolejnego Szczytu Ziemi Rio+20.

Prosimy o przyjęcie wyrazów szacunku.


List podpisali:

- prof. prof. Zdzislaw Sadowski, Andrzej P. Wierzbicki, Andrzej Grzegorczyk, Piotr Sienkiewicz, amb. amb. Adam Kowalewski, Wojciech A. Jasiński, ks. prof. Mieczyslaw Lubański, ks. prof. Jozef M. Dołęga, Leslaw Michnowski. .


Warszawa, 21 lutego 2011 r.


W załączniku do listu napisano:


Światowy kryzys finansowy oraz postępujący w ślad za nim kryzys zadłużenia państw, głodu i bezrobocia, ukazał nieskuteczność dotychczasowych metod kształtowania zdolności trwałego rozwoju światowej - w tym polskiej i europejskiej - społeczności.

Podstawowe zadanie ONZ-owskiej strategii trwałego i „trójfilarowego" rozwoju, to odejście od dotąd nieuchronnej, silnie destrukcyjnej, cykliczności: „rozwój - regres" i doprowadzenie do trwałego zintegrowania rozwoju gospodarczego z rozwojem społecznym oraz ochroną środowiska przyrodniczego jest obecnie - w ramach aktualnej, informacyjnie mało sprawnej, formy cywilizacyjnej - niemożliwe do zrealizowania.

Im mniej bezrobocia i biedy - jednak bez wiedzy o prawdopodobnych kompleksowych skutkach polityki, pracy i innych zmian w uwarunkowaniach życia - tym szybciej nastąpi wyczerpanie źródeł aktualnie dostępnych zasobów naturalnych i zdegradowanie przyrody. A wraz z tym - globalna katastrofa.

Obecny kryzys - jedynie pozornie już zażegnany - jest ewidentnie jawną fazą kryzysu globalnego, przed laty sygnalizowanego prognozą ostrzegawczą Pierwszego Raportu dla Klubu Rzymskiego „Granice wzrostu". Trwałe przezwyciężenie kryzysu globalnego wymaga ponownej analizy jego istoty oraz stworzenia możliwości opracowania i realizowania wieloletniej wieloetapowej strategii przeciwdziałania zagrożeniom oraz wdrażania

rozwojowych zmian w aksjologii, strukturze, technice i sposobie funkcjonowania światowej społeczności oraz gospodarki.

Przezwyciężenie kryzysu globalnego wymaga zapewnienia dostępu do tych, już istniejących lub możliwych do pozyskiwania, zasobów intelektualnomaterialnych,

które w ramach obecnej, socjal-darwinistycznej, formy stosunków społecznych nie mogą sprawnie wspomagać rozwoju światowej społeczności.

Szczególnie stworzenie, drogą globalnej (i win-win3) współpracy, możliwości dostępu do wiedzy o kompleksowych - w tym rozległych w czasie i przestrzeni - skutkach ludzkich działań umożliwi z odpowiednim wyprzedzeniem rozpoznawanie nadchodzących zagrożeń oraz ich eliminowanie w sposób minimalizujący negatywne następstwa.

Zbudowanie, wraz z tym, informacyjnych podstaw polityki i gospodarki trwałego rozwoju stworzy możliwość dokonania przebudowy światowego systemu ekonomicznego w sposób umożliwiający stymulowanie ekospołecznie użytecznej aktywności społeczno-gospodarczej. Przyczyni się to do ograniczania zbędnego zużywania deficytowych zasobów oraz degradowania środowiska przyrodniczego, jak również stwarzania dostępu do alternatywnych źródeł tych zasobów.

Zrealizowanie powyższych informacyjnych antykryzysowych zaleceń wymaga odpowiedniego ukształtowaniem struktur zarówno globalnego, jak i lokalnego zarządzania.

W ramach ONZ powinna zostać powołana - na wzór Rady Bezpieczeństwa - Rada Trwałego Rozwoju. Przy tej Radzie powinno zostać utworzone Światowe Centrum Strategii Trwałego Rozwoju, wspomagane przez Centrum Globalnego Monitoringu Dynamicznego (w tym prognozowania ostrzegawczego). W ramach Unii Europejskiej, Eurostat powinien zostać wzbogacony o Centrum Monitoringu Dynamicznego.

W Polsce, celem stworzenia możliwości prowadzenia dalekowzrocznej (od wyborczego cyklu niezależnej) polityki trwałego rozwoju, należałoby m.in. powołać profesjonalne Centrum Strategii Trwałego Rozwoju Polski, także informacyjnie wspomagane - m.in. prognozowaniem ostrzegawczym, przez odpowiednio rozbudowany Główny Urząd Statystyki i Monitoringu Dynamicznego.

Proponowane Centra powinny działać na zasadzie sieciowej, poprzez organizowanie zdalnej współpracy odpowiednich istniejących placówek naukowo badawczych oraz specjalistów, z wykorzystaniem - w celach symulacyjnych, metodą GRID/cloud computing - już istniejących, a niezbędnych tu systemów komputerowych oraz baz danych i wiedzy. Główną metodą wypracowywania strategii powinna być, poprzedzana prognozowaniem ostrzegawczym, metoda programowania wizyjnego (backcasting7) wspomagana metodami symulacji komputerowej skutków realizacji strategicznych zamierzeń.

Bez radykalnego usprawnienia systemów globalnego i lokalnego zarządzania, ich wspomagania wiedzą o prawdopodobnych kompleksowych następstwach prowadzonej polityki i działalności gospodarczej - kryzysu globalnego nie będzie można trwałe przezwyciężyć.