W ocenie Instytutu, w prognozie nie dokonano w sposób prawidłowy oceny potencjalnych skutków dla środowiska, ludzi i dóbr materialnych największej możliwej awarii tzw. poziom 7 wg skali INES.
Zlekceważono problematykę odpadów promieniotwórczych zarówno w świetle obaw społecznych jak i prowadzonej w tym zakresie polityki UE.
Zdecydowanie zbyt słabo udokumentowano koszty inwestycyjne i eksploatacyjne, które przy głębszej analizie okazują się najwyższe przy rozwoju energetyki jądrowej w porównaniu z innymi opcjami.
W sposób niewystarczający dokonano oceny dotyczącej pełnego łańcucha paliwowego.
Kluczową sprawą, która została potraktowana w sposób ogólnikowy jest problem wystarczających zasobów wodnych do systemów chłodzenia zwłaszcza w sytuacji suszy czy niskich stanów wód oraz fal ciepła, które nam grożą w wyniku zmian klimatu.
- W prognozie właściwie nie pokazano rzetelnie alternatywy do energetyki jądrowej, co jest proceduralnym wymogiem, podważając w ten sposób równoprawne traktowanie programu i alternatywy do niego, a to jest niedopuszczalne - mówi Andrzej Kassenberg, prezes Instytutu.
Po macoszemu potraktowano kwestie efektywności energetycznej, wzrostu udziału OZE w wytwarzaniu energii, problematykę energetyki rozproszonej, zmniejszenia energochłonności transportu i rozwoju lokalnych sieci elektroenergetycznych.
Tak przygotowana prognoza nie przedstawia opinii publicznej złożoności i wieloaspektowości problematyki energetyki polskiej. Nie pokazuje bowiem w szerokim stopniu wielu kontrowersyjnych aspektów energetyki jądrowej.
Pełna treść stanowiska Instytutu na rzecz Ekorozwoju w sprawie „Prognozy oddziaływania na środowisko programu polskiej energetyki jądrowej" na stronie:
http://www.chronmyklimat.pl/theme/UploadFiles/File/_2011_pliki/03/Stanowisko_do_Prognozy_EJ_InE.pdf