24.11.23 w Krubkach-Górkach odbyło się kolejne Seminarium Aleksandryjskie pn. „Polska-Rosja. Co dalej?” połączone z wręczeniem Medalu „Virtus est perfecta ratio” im. Księcia Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego oraz promocją najnowszej książki Witolda Modzelewskiego „Polska – Rosja. Historia dla dorosłych”.
Seminaria Aleksandryjskie to coroczne spotkania w Pałacu Alexandrinum w Krubkach-Górkach, zainicjowane przez prof. Stanisława Bielenia. Spotykają się na nich polscy realiści polityczni, wśród nich – naukowcy, dziennikarze, politycy, przedsiębiorcy. Seminaria są też okazją do zaprezentowania kolejnych tomów felietonów prof. Witolda Modzelewskiego (publikowanych także w Sprawach Nauki) oraz - od 2011 - roku honorowania osób o wybitnych osiągnięciach w służbie państwowej
Medalem Virtus est perfecta ratio im. Księcia Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.
Medal Virtus est perfecta ratio im. Księcia Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego – Ministra Skarbu został ustanowiony decyzją zarządu Instytutu Studiów Podatkowych. Honorowane są nim osoby o wybitnych osiągnięciach w dziedzinie nauki i publicystyki podatkowej, w służbie państwowej lub samorządowej, w działalności społecznej oraz w praktyce stosowania prawa podatkowego. Medal nadawany jest uchwałą Kapituły Medalu, w której skład wchodzą osobistości o uznanym autorytecie w dziedzinie prawa, podatków i ekonomii.
W tym roku Medalem w dziedzinie nauki i publicystyki podatkowej oraz w praktyce stosowania prawa podatkowego uhonorowano:
prof. Jerzego Żyżyńskiego, red. Łukasza Zalewskiego, oraz doradców podatkowych -Dorotę Kosacką i Bogdana Olszewskiego. (al)
***
Książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki herbu Druck (ur. 16 grudnia 1779 r. w Pohoście na Polesiu, zm. 28 maja 1846 r. w Sankt Petersburgu). W latach 1821-1830 był Ministrem Skarbu Królestwa Polskiego oraz autorem i realizatorem programu skutecznej naprawy finansów publicznych. Wprowadził politykę oszczędnościową, egzekwował bezwzględnie zaległości podatkowe, nałożył podatek pośredni na niektóre artykuły pierwszej potrzeby, rozbudował monopol państwowy na sól i wyroby tytoniowe, a także wspierał program poszukiwań soli. W ten sposób zlikwidował deficyt budżetowy, a nawet doprowadził do powstania nadwyżki budżetowej, która mogła być przeznaczana na inwestycje. Zapewnił także Polsce zewnętrzne rynki zbytu i zabezpieczył ją przed obcą konkurencją. Był inicjatorem założenia Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w 1825 r. i Banku Polskiego w 1828 r.
Jego dziełem była wstępna industrializacja ziem Królestwa, rozwój starych gałęzi przemysłu jak hutnictwo w Zagłębiu Staropolskim i nowych jak górnictwo w Zagłębiu Dąbrowskim czy włókiennictwo w Łodzi. Dzięki swoim wpływom w Sankt Petersburgu i argumentacji politycznej doprowadził do zniesienia bariery celnej między Rosją i Polską, co zapewniło polskim wyrobom niemal nieograniczoną możliwość zbytu w Rosji i tranzyt przez ten kraj dalej na wschód.
Aby chronić polską gospodarkę przed konkurencją wyrobów pochodzących z krajów niemieckich, wprowadził protekcyjne cła przywozowe na granicy z Prusami. Zbudował Kanał Augustowski, umożliwiający transport rzeczny z obszaru Królestwa na Bałtyk bez potrzeby przekraczania granicy pruskiej, a także nowoczesne drogi – główne trakty Królestwa Polskiego. Umiał porwać swoim poświęceniem oraz dać przykład pracy dla „dobra służby” i stworzyć cały zastęp kompetentnych i oddanych urzędników. Działania Druckiego-Lubeckiego miały jasne przesłanie – była to „praca dla kraju”.