Autor zebrał w niej przykłady patologii akademickich w 2010 roku, publikowane w mediach, zwłaszcza w prowadzonym przez siebie NFA oraz serwisie internetowym pod tą samą nazwą co broszura (przy czym niektóre z nich - prof. Ryszarda Andrzejaka, prof. Aldony Kameli Sowińskiej i prof. Mirosława Krajewskiego - dokładnie omówił). Broszura składa się z 8 rozdziałów, przy czym ostatnie trzy dotyczą NFA oraz autora.
Publikację otwiera przegląd patologii akademickich w układzie miesięcy z bardzo dokładnymi danymi dotyczącymi omawianych przypadków. A także ich bibliografia, dobitnie obrazująca, jak wielkim problemem jest przestrzeganie norm etycznych w nauce polskiej. Chodzi o plagiaty, wieloetatowość, nepotyzm, ustawianie konkursów na etaty, mobbing, negatywną selekcję kadr, pozoranctwo naukowe, dydaktyczne i inne.
W rozdziale drugim i trzecim autor zajmuje się uwarunkowaniami patologii - systemowymi i historycznymi. Przytacza też postulat organizacji Polskiego Ośrodka Monitoringu Patologii Akademickich (POMPA). W zakończeniu pokazuje, że etyka jest bezradna wobec patologii, skoro nie działają liczne komisje i kodeksy etyczne. Zastanawia się też, pytając chyba retorycznie, czy polska nauka etyką stoi czy leży?
Publikacje kończą (zebrane w appendixie) przydatne informacje dotyczące omawianego tematu, czyli ustawodawstwa w tym zakresie. W sumie - bardzo interesująca publikacja o materii, która jest dobrze znana w środowisku naukowym, ale do której środowisko to - przekonane o swej wielkości - nie przywiązuje wielkiej wagi. Czy zatem ta jaskółka uczyni wiosnę? (tm)
Józef Wieczorek, Etyka i patologie polskiego środowiska akademickiego, Niezależne Forum Akademickie, Kraków 2010, s.172