Wydawnictwo TRIO wydało autobiograficzną książkę Luki Brajnovića – Pożegnania i powroty. Wspomnienia z czasów wojny i wygnania.
Autor, urodzony w 1919 r. w Kotorze (wówczas Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców – później i dziś - Czarnogóra) był dziennikarzem i wykładowcą etyki dziennikarskiej (od końca lat 40. XX w.) na Uniwersytecie Nawarry w Hiszpanii.
Omawianą książkę, będącą jego wspomnieniami z okresu wojny i uchodźstwa (uciekł z Chorwacji w 1945 r.) , opublikował rok przed śmiercią, w 2000 roku. Podsumowuje w niej losy własne na tle historii krajów byłej Jugosławii z XX w.
Jak sam o sobie pisze: Za umiłowanie sprawiedliwości byłem jeńcem faszystów Mussoliniego. Za umiłowanie prawdy spędziłem pewien okres w obozie koncentracyjnym Tity. Zaś za umiłowanie wolności zostałem najpierw uznany za dezertera, a następnie zredukowany do zwykłego numeru w brytyjskim obozie dla uchodźców.
Uważał, że polityka i polityczne metody zaczynają odgrywać zbyt dużą rolę; pisał: Od polityków nie chciałem uczyć się niczego. Życie nauczyło mnie, ze sprawiedliwi, mędrcy i poeci zawsze krocza przed wszystkimi pozostałymi i że politycy, kiedy chcą za nimi podążać, muszą wsiadać do policyjnych samochodów, żeby ich doścignąć. (rs)
Pożegnania i powroty. Wspomnienia z czasów wojny i wygnania., Luka Brajnović, Wydawnictwo TRIO, s. 296, cena 36 zł.