Wydawnictwo Naukowe PWN wydało dwutomową Historię ogrodów autorstwa Longina Majdeckiego – architekta krajobrazu i historyka sztuki. 
Jest to wydanie trzecie, zmienione i uzupełnione przez Annę Majdecką-Strzeżek.
Autor przedstawia w książce dzieje sztuki ogrodowej w krajach europejskich – także w Polsce, choć nasze dokonania w tym względzie wydają się – w porównaniu z innymi - mizerne. Sztuka ogrodowa bowiem ma bogatą historię, począwszy od starożytności – wiszących ogrodów Babilonu, asyryjskich, perskich, greckich, rzymskich. Od ogrodów domowych, po publiczne, cesarskie, patrycjuszowskie.
Ogrody bowiem to spełnienie marzeń człowieka do życia w przestrzeni idealnej, estetycznej, pięknej. Wraz ze zmieniającym się kanonem piękna zmieniały się i ogrody – inne były w epoce średniowiecza, inne w renesansie, jeszcze inne w epoce baroku czy romantyzmu. Inne są też współcześnie. Ich założenia związane są też z kulturą i religią – ogrody europejskie różnią się od ogrodów Dalekiego Wschodu czy Islamu, inne są też ogrody świeckie a inne – klasztorne.
Założenia ogrodów i ich symbolika związane są z rozwojem sztuki i nauki, poglądów artystycznych, zapotrzebowaniem społecznym, kulturą, wierzeniami i obyczajami danego społeczeństwa. Sztuka ogrodów to sposoby kształtowania przestrzeni, dobór roślinności i jej kształtowanie, pielęgnacja.
Niestety, nie wszystkie ogrody przetrwały do naszych czasów. Niemniej, nawet te, które istnieją tylko w zapisach, także w planach czy rycinach, pokazują jak wielką wagę przywiązywano do ich tworzenia i kształtowania.
Ogród to pojęcie ogólne, bardzo stare, odnoszące się do średniowiecza. Jednak przetrwało do dzisiaj, choć obecne ogrody różnią się nieco od tych pierwotnych. W połowie XVIII wieku, wraz z modą na ogrody romantyczne, krajobrazowe, zaczęto nazywać je parkiem. Ta tradycja pozostała do dzisiaj. Dla niektórych rozwiązań ogrodowych jak aleje, bulwary, kalwarie, itp. nie mieszczących się w terminie ogród lub park, przyjmuje się bardziej ogólne określenie – założenia ogrodowego.
Historia ogrodów – pisze autor – zapoznaje z dorobkiem przeszłości w zakresie kształtowania założeń ogrodowych, umożliwia zrozumienie wpływu przemian społeczno - gospodarczych na kształtowanie się formy przestrzennej ogrodów, pozwala uświadamiać związki, jakie występują między ogrodami różnych epok i jaki jest wpływ ogrodów dawnych na rozwój dzisiejszych. W wielkim bogactwie założeń ogrodowych czasów minionych wyraźnie występuje wiele kierunków i tendencji, które mają ścisłe powiązania z wieloma zagadnieniami planistyki współczesnej.
Pięknie i bogato ilustrowana książka, jedyna w języku polskim tak obszernie omawiająca rozwój sztuki ogrodowej na świecie i w Polsce, wydana jest w dwóch tomach. W tomie pierwszym opisano ogrody od starożytności po późny barok, w drugim – od XVIII wieku do czasów teraźniejszych. Wzbogacona rycinami i fotografiami ogrodów, a także słownikiem terminów, bibliografią i indeksem osób, stanowi kompendium wiedzy o ogrodach i parkach, co czyni ja pożądaną nie tylko dla miłośników zieleni, ale i studentów wielu kierunków przyrodniczych, technicznych i artystycznych, nie mówiąc o konserwatorach zabytków, architektach krajobrazu czy historykach sztuki.(al)
Historia ogrodów, Longin Majdecki, Wydawnictwo Naukowe PWN, t.1 i 2, Warszawa 2009, t.1 s.487, t.2 s.491