Wydawnictwo W.A.B., dzięki któremu mamy możliwość zapoznania się z twórczością znakomitej pisarki austriackiej, laureatki Nagrody Nobla w 2004 roku – Elfriede Jelinek (opublikowało 7 najważniejszych jej powieści i pięć utworów scenicznych), tym razem wydało zbiór jej esejów pt. Moja sztuka protestu.
Tom esejów i przemówień przygotowały panie Agnieszka Jezierska i Monika Szczepaniak, a autorami przekładów są Karolina Bikont, Marek Cieszkowski, Agnieszka Jezierska, Elżbieta Kalinowska, Tomasz Ososiński, Artur Pełka, Monika Szczepaniak. Lucyna Wille i Anna Wołkowicz.
Eseje i przemówienia, jakie znalazły się w tomie zebrano w cztery działy: Język i myślenie, Teatr, Portrety oraz Historia i społeczeństwo. Poprzedzono je obszernym wstępem obu redaktorek, będącym analizą twórczości pisarki i jej stosunku do zjawisk w życiu społecznym, wzbogaconym licznymi i obszernymi przypisami. Zadbano też o podanie źródeł oraz indeksu nazwisk na końcu książki.
O twórczości Elfriede Jelinek napisano już wiele, o jej intelektualnej i politycznej swadzie, niezależnym myśleniu i postawie twórczej oraz społecznej – także. O walorach jej eseistyki możemy przeczytać w przedmowie do tomu autorstwa obu redaktorek. „Eseje Elfriede Jelinek charakteryzują się wysokim stopniem literackości i stanowią udane połączenie artystycznej autonomii z zaangażowaniem politycznym. Przełamują myślowe i językowe tabu, wykraczają poza horyzont oczekiwań, wprowadzają intelektualny ferment. Zapraszają do namysłu nad kondycją jednostek i społeczeństw. Pisarka demonstruje eseizm najwyższej próbny – jako formę sztuki protestu o charakterze analitycznym i polemicznym, formę, której najbardziej wewnętrznym przejawem jest - jak pisał Adorno - „kacerstwo”: „Przez uchybienie ortodoksji myśli uwidacznia [się] w rzeczy to, czego uchronienie przed wzrokiem było tajemnie jej obiektywnym celem”.(al)
Moja sztuka protestu. Eseje i przemówienia, Elfriede Jelinek, W.A.B., Warszawa 2012, s. 339, cena 49,90