Ważne jest, aby zrozumieć, że nie ma ani jednego nowego lub oryginalnego pomysłu w tak zwanym programie Wielkiego Resetu dla świata Klausa Schwaba. Ani jego program Czwartej Rewolucji Przemysłowej nie jest jego twierdzeniem, ani pojęcie kapitalizmu interesariuszy.
Klaus Schwab jest niewiele więcej niż zręcznym agentem PR dla globalnego programu technokratycznego, korporacyjnej jedności władzy korporacji z rządem, w tym ONZ, agendy, której początki sięgają początku lat 70., a nawet wcześniej. Wielki reset w Davos jest jedynie zaktualizowanym planem globalnej dystopijnej dyktatury pod kontrolą ONZ, która rozwijała się od dziesięcioleci. Kluczowymi aktorami byli David Rockefeller i jego protegowany Maurice Strong.
Na początku lat 70. prawdopodobnie nie było nikogo bardziej wpływowego w polityce światowej niż nieżyjący już David Rockefeller, wówczas w dużej mierze znany jako prezes Chase Manhattan Bank.
Tworzenie nowego paradygmatu
Pod koniec lat 60. i na początku lat 70. kręgi międzynarodowe bezpośrednio związane z Davidem Rockefellerem uruchomiły olśniewający wachlarz elitarnych organizacji i think tanków. Należą do nich Klub Rzymski; 1001: A Nature Trust, powiązany z World Wildlife Fund (WWF); sztokholmska konferencja z okazji Dnia Ziemi Organizacji Narodów Zjednoczonych; opracowanie autorstwa MIT, Granice wzrostu; oraz Komisja Trójstronna Davida Rockefellera.
Klub Rzymski
W 1968 David Rockefeller wraz z Aurelio Peccei i Alexandrem Kingiem założył neomaltuzjański think tank The Club of Rome. Aurelio Peccei był starszym menedżerem firmy samochodowej Fiat, należącej do potężnej włoskiej rodziny Agnelli. Gianni Agnelli z Fiata był bliskim przyjacielem Davida Rockefellera i członkiem Międzynarodowego Komitetu Doradczego Chase Manhattan Bank Rockefellera. Agnelli i David Rockefeller byli bliskimi przyjaciółmi od 1957 roku. Agnelli został członkiem-założycielem Komisji Trójstronnej Davida Rockefellera w 1973 roku. Alexander King, szef Programu Naukowego OECD, był także konsultantem NATO. [i] To był początek tego, co stało się neomaltuzjańskim ruchem „ludzie zanieczyszczają”.
W 1971 roku Klub Rzymski opublikował głęboko wadliwy raport Granice wzrostu, który przewidywał koniec cywilizacji, jaką znamy, z powodu szybkiego wzrostu populacji, połączonego ze stałymi zasobami, takimi jak ropa. W raporcie stwierdzono, że bez istotnych zmian w zużyciu zasobów „najbardziej prawdopodobnym rezultatem będzie raczej nagły i niekontrolowany spadek zarówno populacji, jak i zdolności przemysłowych”.
Został on oparty na fałszywych symulacjach komputerowych przeprowadzonych przez grupę informatyków z MIT. Stwierdzono śmiałą prognozę: „Jeśli obecne trendy wzrostu światowej populacji, uprzemysłowienia, zanieczyszczenia, produkcji żywności i wyczerpywania się zasobów pozostaną niezmienione, granice wzrostu na tej planecie zostaną osiągnięte w ciągu najbliższych stu lat”. To był rok 1971.
W roku 1973 Klaus Schwab na swoim trzecim dorocznym spotkaniu liderów biznesu w Davos zaprosił Peccei do Davos, aby zaprezentować „Granice wzrostu” zgromadzonym prezesom korporacji. [ii]
W 1974 roku Klub Rzymski śmiało oświadczył: „Ziemia ma raka, a rakiem jest człowiek”. Następnie: „świat stoi w obliczu bezprecedensowego zestawu zazębiających się globalnych problemów, takich jak przeludnienie, niedobory żywności, wyczerpywanie się zasobów nieodnawialnych [ropy naftowej], zubożenie, degradacja środowiska i złe zarządzanie”. [iii]
Twierdzili, że potrzebna jest „horyzontalna” restrukturyzacja systemu światowego… drastyczne zmiany w warstwie normatywnej – to znaczy w systemie wartości i celach człowieka – są konieczne, aby rozwiązać kryzysy energetyczne, żywnościowe i inne, tj. zmiany społeczne i zmiana postaw indywidualnych jest konieczna, jeśli ma nastąpić przejście do wzrostu organicznego. [iv]
W swoim raporcie z 1974 roku, Mankind at the Turning Point, Klub Rzymski dalej argumentował:
„Rosnąca współzależność między narodami i regionami musi zatem przełożyć się na zmniejszenie niezależności. Narody nie mogą być współzależne bez rezygnacji każdego z nich, a przynajmniej uznania granic własnej niezależności. Nadszedł czas, aby opracować ogólny plan organicznego zrównoważonego wzrostu i rozwoju świata w oparciu o globalną alokację wszystkich skończonych zasobów i nowy globalny system gospodarczy. [v]
To było wczesne sformułowanie Agendy 21 ONZ, Agendy 2030 i Wielkiego Resetu Davos 2020.
David Rockefeller i Maurice Strong
Zdecydowanie najbardziej wpływowym organizatorem programu „zerowego wzrostu” Rockefellera na początku lat 70. był wieloletni przyjaciel Davida Rockefellera, miliarder naftowy Maurice Strong.
Kanadyjczyk Maurice Strong był jednym z głównych wczesnych propagatorów naukowo błędnej teorii, że antropogeniczne emisje CO2 z pojazdów transportowych, elektrowni węglowych i rolnictwa spowodowały dramatyczny i przyspieszony globalny wzrost temperatury, który zagraża „planecie”, tak zwane globalne ocieplenie.
Jako przewodniczący sztokholmskiej konferencji ONZ z okazji Dnia Ziemi w 1972 r. Strong promował program redukcji populacji i obniżenia standardów życia na całym świecie w celu „ratowania środowiska”.
Strong określił swój radykalny program ekologiczny: „Czyż jedyną nadzieją dla planety nie jest upadek cywilizacji uprzemysłowionych? Czy nie jest naszym obowiązkiem doprowadzić do tego? [vi]
To właśnie dzieje się teraz pod przykrywką rozreklamowanej globalnej pandemii.
Strong był ciekawym wyborem na kierowanie główną inicjatywą ONZ mającą na celu zmobilizowanie działań na rzecz środowiska, ponieważ jego kariera i znaczna fortuna zostały zbudowane na eksploatacji ropy naftowej, podobnie jak niezwykła liczba nowych zwolenników „czystości ekologicznej”, takich jak David Rockefellera czy Roberta O. Andersona z Aspen Institute czy Johna Loudona z Shella.
Strong poznał Davida Rockefellera w 1947 roku jako kanadyjski osiemnastolatek i od tego momentu jego kariera została powiązana z siecią rodziny Rockefellerów.[vii] Dzięki nowej przyjaźni z Davidem Rockefellerem, Strong w wieku 18 lat otrzymał kluczowe stanowisko w ONZ pod egidą skarbnika ONZ Noah Monoda. Fundusze ONZ były wystarczająco wygodnie obsługiwane przez Chase Bank Rockefellera. Był to typowy model „partnerstwa publiczno-prywatnego”, który miał być wdrożony przez Stronga — prywatny zysk od rządu publicznego. [viii]
W latach 60. Strong został prezesem ogromnego konglomeratu energetycznego i firmy naftowej w Montrealu, znanej jako Power Corporation, wówczas należącej do wpływowego Paula Desmaraisa. Według kanadyjskiej badaczki Elaine Dewar, Power Corporation była podobno również wykorzystywana jako fundusz polityczny do finansowania kampanii wybranych kanadyjskich polityków, takich jak Pierre Trudeau, ojca protegowanego z Davos Justina Trudeau. [ix]
Szczyt Ziemi I i Szczyt Ziemi w Rio
W 1971 Strong został mianowany podsekretarzem ONZ w Nowym Jorku i sekretarzem generalnym zbliżającej się konferencji Dnia Ziemi, Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska Człowieka (Szczyt Ziemi I) w Sztokholmie w Szwecji. W tym samym roku został również powołany jako powiernik Fundacji Rockefellera, która sfinansowała uruchomienie projektu Sztokholmskiego Dnia Ziemi.[x] W Sztokholmie utworzono Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP), na czele którego stanął Strong.
W 1989 r. Strong został mianowany przez Sekretarza Generalnego ONZ na przewodniczącego Konferencji ONZ w sprawie Środowiska i Rozwoju (UNCED) w 1992 r. ( „Szczyt Ziemi w Rio II” ). Nadzorował tam opracowywanie celów ONZ „Zrównoważonego Środowiska”, Agendy 21 na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, która stanowi podstawę Wielkiego Resetu Klausa Schwaba, a także utworzenie Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) ONZ. Strong, który był również członkiem zarządu Davos WEF, zaaranżował, aby Schwab służył jako kluczowy doradca na Szczycie Ziemi w Rio.
Jako Sekretarz Generalny Konferencji ONZ w Rio, Strong zamówił również raport Klubu Rzymskiego, Pierwsza Globalna Rewolucja, autorstwa Alexandra Kinga, który przyznał, że twierdzenie o globalnym ociepleniu CO2 było jedynie wymyślonym podstępem do wymuszenia zmian:
„Wspólnym wrogiem ludzkości jest człowiek. Poszukując nowego wroga, który nas zjednoczy, wpadliśmy na pomysł, że zanieczyszczenie, groźba globalnego ocieplenia, niedobory wody, głód i tym podobne będą do tego rachunku pasować. Wszystkie te zagrożenia są spowodowane interwencją człowieka i tylko poprzez zmianę postaw i zachowań można je przezwyciężyć. Prawdziwym wrogiem jest więc sama ludzkość”. [xi]
Delegat prezydenta Clintona w Rio, Tim Wirth, przyznał to samo, stwierdzając: „Musimy zająć się problemem globalnego ocieplenia. Nawet jeśli teoria globalnego ocieplenia jest błędna, będziemy postępować właściwie, jeśli chodzi o politykę gospodarczą i politykę środowiskową”. [xii]
W Rio Strong po raz pierwszy przedstawił manipulacyjną ideę „zrównoważonego społeczeństwa” zdefiniowaną w związku z tym arbitralnym celem eliminacji CO2 i innych tak zwanych gazów cieplarnianych. Agenda 21 stała się Agendą 2030 we wrześniu 2015 roku w Rzymie, z błogosławieństwem Papieża, z 17 „zrównoważonymi” celami. Deklarowano w niej m.in.:
„Ziemia, ze względu na swój wyjątkowy charakter i kluczową rolę, jaką odgrywa w osadnictwie ludzkim, nie może być traktowana jako zwykłe dobro, kontrolowane przez jednostki i podlegające presji i nieefektywności rynku. Prywatna własność ziemi jest również głównym instrumentem akumulacji i koncentracji bogactwa, a zatem przyczynia się do niesprawiedliwości społecznej… Sprawiedliwość społeczna, odnowa miast i rozwój, zapewnienie przyzwoitych mieszkań i zdrowych warunków dla ludzi można „osiągnąć tylko wtedy, gdy ziemia jest użytkowana w interesie całego społeczeństwa”.
Krótko mówiąc, prywatna własność ziemi musi zostać uspołeczniona dla „społeczeństwa jako całości”, idei dobrze znanej w czasach Związku Radzieckiego i kluczowej części Wielkiego Resetu Davos.
W Rio w 1992 roku, gdzie był przewodniczącym i sekretarzem generalnym, Strong oświadczył:
„Oczywiste jest, że obecny styl życia i wzorce konsumpcji zamożnej klasy średniej – obejmujące wysokie spożycie mięsa, konsumpcję dużych ilości mrożonej i wygodnej żywności, korzystanie z paliw kopalnych, urządzeń, klimatyzacji w domu i miejscu pracy oraz podmiejskiego budownictwa mieszkaniowego są niezrównoważone” [xiii].
W tym czasie Strong znajdował się w samym centrum transformacji ONZ w narzędzie do narzucania nowego globalnego „paradygmatu” technokratycznego ukradkiem, używając straszliwych ostrzeżeń przed zagładą planety i globalnym ociepleniem, łącząc agencje rządowe z władzą korporacji w ramach niewybieralnej kontroli prawie wszystkiego, pod przykrywką „zrównoważonego rozwoju”.
W 1997 r. Strong nadzorował tworzenie planu działania po Szczycie Ziemi, Globalnej Oceny Różnorodności, planu wdrożenia Czwartej Rewolucji Przemysłowej, spisu wszystkich zasobów na planecie, sposobu ich kontrolowania i sposobu, w jaki ta rewolucja zostanie osiągnięta.[xiv]
W tym czasie Strong był współprzewodniczącym Światowego Forum Ekonomicznego Klausa Schwaba w Davos.
W 2015 roku po śmierci Stronga założyciel Davos Klaus Schwab napisał:
„Był moim mentorem od momentu powstania Forum: wspaniały przyjaciel; niezastąpiony doradca; i przez wiele lat członek Rady Fundacji.” [xv]
Zanim opuścił ONZ w związku z irackim skandalem korupcyjnym Food-for-Oil, Strong był członkiem Klubu Rzymskiego, Powiernikiem Aspen Institute, Powiernikiem Fundacji Rockefellera i Fundacji Rothschilda. Strong był także dyrektorem Temple of Understanding of the Lucifer Trust (aka Lucis Trust) mieszczącej się w katedrze św. Jana Bożego w Nowym Jorku, „gdzie pogańskie rytuały obejmują eskortowanie owiec i bydła do ołtarza po błogosławieństwo. Tutaj wiceprezydent Al Gore wygłosił kazanie, gdy wierni maszerowali do ołtarza z miskami kompostu i robakami…” [xvi]
To mroczny początek programu Wielkiego Resetu Schwaba, w którym powinniśmy jeść robaki i nie mieć własności prywatnej, aby „ratować planetę”. Program jest mroczny, dystopijny i ma na celu wyeliminowanie miliardów z nas, „zwykłych ludzi”.
F. William Engdahl
Global Research, 25 października 2022
*
F. William Engdahl jest konsultantem ds. ryzyka strategicznego i wykładowcą, ukończył studia polityczne na Uniwersytecie Princeton i jest autorem bestsellerów na temat ropy naftowej i geopolityki. Jest pracownikiem naukowym Centrum Badań nad Globalizacją (CRG).
Uwagi:
[i] Biografie członków 1001 Nature Trust, Gianni Agnelli , dostęp pod adresem http://www.bibliotecapleyades.net/sociopolitica/sociopol_1001club02.htm
[ii] Klaus Schwab, Światowe Forum Ekonomiczne: partner w kształtowaniu historii – pierwsze 40 lat: 1971 – 2010, 2009, Światowe Forum Ekonomiczne, s. 15, https://www3.weforum.org/docs/WEF_First40Years_Book_2010.pdf
[iii] Cytat z Raportu Klubu Rzymskiego, Mankind at the Turning Point , 1974, cytowany w http://www.greenagenda.com/turningpoint.html
[iv] Tamże.
[v] The Club of Rome, Mankind at the Turning Point , 1974, cytowany w Brent Jessop, Mankind at the Turning Point – Part 2 – Create A One World Consciousness , dostęp pod adresem http://www.wiseupjournal.com/?p =154
[vi] Maurice Strong, Przemówienie otwierające szczyt ONZ w Rio , Rio de Janeiro, 1992, dostęp pod adresem http://www.infowars.com/maurice-strong-in-1972-isnt-it-our-responsibility-to- upadek-stowarzyszeń-przemysłowych/
[vii] Elaine Dewar, Cloak of Green: The Links pomiędzy kluczowymi grupami środowiskowymi, rządem i wielkim biznesem , Toronto, James Lorimer & Co., 1995, s. 259-265.
[viii] Brian Akira, LUCYFER'S UNITED NATIONS, http://www.fourwinds10.com/siterun_data/religion_cults/news.php?q=1249755048
[ix] Elaine Dewar, op.cit. p. 269-271.
[x] Tamże, s. 277.
[xi] Czym jest Agenda 21/2030 Kto za tym stoi? Wstęp, https://sandiadams.net/what-is-agenda-21-introduction-history/
[xii] Larry Bell, Agenda 21: Szczyt Ziemi ONZ ma głowę w chmurach, Forbes, 14 czerwca 2011, https://www.forbes.com/sites/larrybell/2011/06/14/the-uns -Ziemia-szczyt-ma-swoją-głową-w-chmurach/?sh=5af856a687ca
[xiii] John Izzard, Maurice Strong, Climate Crook, 2.12.2015, https://quadrant.org.au/opinion/doomed-planet/2015/12/discovering-maurice-strong/
[xiv] Czym jest Agenda 21/2030 Kto za tym stoi? Wstęp, https://sandiadams.net/what-is-agenda-21-introduction-history/
[xv] Maurice Strong Docenienie, Klaus Schwab, 2015, https://www.weforum.org/agenda/2015/11/maurice-strong-an-appreciation
[xvi] Dr Eric T. Karlstrom, ONZ, Maurice Strong, Crestone/Baca, CO i „New World Religion”, wrzesień 2017, https://naturalclimatechange.org/new-world-religion/part-i /
Tekst pochodzi z portalu Global Research i jest dostępny pod linkiem:
https://www.globalresearch.ca/dark-origins-davos-great-reset/5797113