Ta nasza starość

Utworzono: czwartek, 21 sierpień 2008 Drukuj E-mail

Ta nasza starość

Autor: Krystyna Hanyga 2008-08-21

Polacy dążąc do skrócenia okresu swojej aktywnoÅ›ci zawodowej nie majÄ… żadnych planów na dalsze życie. Nie sÄ… przygotowani ani do emerytury, ani do staroÅ›ci.

Wyniki badań dotyczących preferowanych form opieki nad ludźmi starszymi komentuje Elżbieta Bojanowska z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, ekspert ISP.

Badania pokazujÄ…, że mamy bardzo tradycyjne podejÅ›cie do form opieki nad osobami starszymi. To jest polska specyfika, wynikajÄ…ca ze szczególnych wiÄ™zi rodzinnych. WiÄ™kszość z badanych uważa, że opieka nad rodzicami w starszym wieku należy zdecydowanie do obowiÄ…zków dzieci (58,8%) lub caÅ‚ej rodziny (39,6%). Najbardziej preferowanÄ… formÄ… pomocy na starość jest mieszkanie we wÅ‚asnym mieszkaniu, przy korzystaniu z doraźnej pomocy osób bliskich: rodziny, przyjacióÅ‚ i sÄ…siadów (55%). Nie ma przyzwolenia na zamieszkanie w domu pomocy spoÅ‚ecznej. Za wyborem tym kryje siÄ™ z jednej strony potrzeba niezależnoÅ›ci, samodzielnoÅ›ci, z drugiej zaÅ› oczekiwanie, że w razie potrzeby znajdÄ… siÄ™ osoby bliskie, które udzielÄ… wsparcia. Przyzwolenie na zamieszkanie w domach pomocy spoÅ‚ecznej ograniczone jest do sytuacji, gdy rodzina rzeczywiÅ›cie nie jest w stanie zapewnić opieki osobom starszym lub rodziny tej po prostu brak. JednoczeÅ›nie badania pokazujÄ…, iż przyszli seniorzy nie uczestniczÄ… obecnie w budowaniu sieci wsparcia, od której pomocy oczekujÄ… w przyszÅ‚oÅ›ci – ich aktywność spoÅ‚eczna sprowadza siÄ™ do podejmowania indywidualnych dziaÅ‚aÅ„ na rzecz spoÅ‚ecznoÅ›ci lokalnej, sÄ…siadów (22%) i we wspólnotach mieszkaÅ„ców (17%).
Na pytanie dotyczÄ…ce rodzaju wsparcia, jakie najbardziej bÄ™dzie im potrzebne za 15 – 20 lat, respondenci najczęściej wskazywali pomoc materialnÄ… oraz usÅ‚ugi opiekuÅ„czo-pielÄ™gnacyjne. Z tym, że powyższy wybór zwiÄ…zany jest z wiekiem respondentów – im mÅ‚odsi, tym częściej wskazywali, iż bÄ™dzie im potrzebna pomoc materialna. Wraz z wiekiem maleje poparcie tej formy wsparcia, na rzecz usÅ‚ug opiekuÅ„czo – pielÄ™gnacyjnych.
MyÅ›lenie o wÅ‚asnej przyszÅ‚oÅ›ci wiÄ™kszoÅ›ci respondentów kojarzy siÄ™ z niepokojem, niepewnoÅ›ciÄ… i lÄ™kiem. A wynika to z dzisiejszej sytuacji, która nie pozwala im mieć poczucia bezpieczeÅ„stwa w przyszÅ‚oÅ›ci. W sposób szczególny skÅ‚ada siÄ™ na to trudna sytuacja finansowa. Zdecydowana wiÄ™kszość ankietowanych przyznaje siÄ™ do lÄ™ku przed chorobami, niedołężnoÅ›ciÄ… i utratÄ… pamiÄ™ci oraz utratÄ… samodzielnoÅ›ci i bycia ciężarem dla innych.
Niepokoić powinno to, że respondenci nie zdajÄ… sobie sprawy z sytuacji demograficznej i że nie rozumiejÄ… nowego systemu emerytalnego. Jest nikÅ‚a Å›wiadomość tego, że im dÅ‚użej bÄ™dÄ… pracować, tym wyższe bÄ™dÄ… emerytury. Badania potwierdziÅ‚y także, że nie ma przyzwolenia na wydÅ‚użanie okresu zatrudnienia. Respondenci uważajÄ…, że najlepszymi rozwiÄ…zaniami zmierzajÄ…cymi do poprawy trudnej sytuacji osób starszych sÄ…: możliwość kontynuowania pracy zawodowej po przejÅ›ciu na emeryturÄ™, wprowadzenie ubezpieczeÅ„ pielÄ™gnacyjnych, stworzenie takich rozwiÄ…zaÅ„ prawnych, które umożliwiaÅ‚yby czÅ‚onkom rodziny opiekÄ™ nad osobami starszymi, np. poprzez urlopy na wzór urlopów wychowawczych oraz rozbudowanie systemu opieki domowej. Nie ma przyzwolenia także na zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn oraz podniesienie skÅ‚adek na ubezpieczenie spoÅ‚eczne, czy zniesienie możliwoÅ›ci wczeÅ›niejszego przejÅ›cia na emeryturÄ™. {mospagebreak}
Na emeryturze żyjemy z dnia na dzieÅ„. Nasza aktywność jest ograniczona, nasze wyobrażenia o niej sprowadzajÄ… siÄ™ do biernego spÄ™dzania czasu wolnego – oglÄ…dania telewizji lub spotkaÅ„ ze znajomymi lub rodzinÄ…, co ja wiążę z trudnÄ… sytuacjÄ… finansowÄ…. SÅ‚absza niż kiedyÅ› jest nawet chęć pomocy rodzinie, zajmowania siÄ™ wnukami. Być może dlatego, że bardziej rozwiniÄ™te sÄ… inne formy instytucjonalnej opieki dla dziecka, z drugiej zaÅ› strony dziadków i wnuki dzielÄ… niejednokrotnie duże odlegÅ‚oÅ›ci.
ZaskakujÄ…ce jest to, że stawiajÄ…c na tradycyjne wartoÅ›ci, rodzinÄ™, wielopokoleniowość, nie akceptujemy staroÅ›ci. Osoby starsze nie sÄ… wÅ‚aÅ›ciwie traktowane. Niewiele siÄ™ robi, by uÅ‚atwić im codzienne życie. JeÅ›li majÄ… potrzebÄ™ samodzielnoÅ›ci, niezależnoÅ›ci, chcÄ… pozostać w Å›rodowisku, które znajÄ… i w którym czujÄ… siÄ™ dobrze, to trzeba tworzyć odpowiedniÄ… infrastrukturÄ™ spoÅ‚ecznÄ…, usÅ‚ugowÄ…, likwidować bariery architektoniczne. I równoczeÅ›nie wspomagać rodzinÄ™ i otoczenie w wypeÅ‚nianiu funkcji opiekuÅ„czych. Opieka rodzinna powinna być obudowana wsparciem Å›rodowiskowym Å›wiadczonym przez organizacje pozarzÄ…dowe i sÅ‚użby publiczne. JeÅ›li nie bÄ™dzie możliwe pozostawienie seniora w jego naturalnym Å›rodowisku, trzeba wczeÅ›niej przygotowywać nasze spoÅ‚eczeÅ„stwo na inne formy instytucjonalnej opieki. To nie musi być dom pomocy spoÅ‚ecznej, to mogÄ… być osiedla czy bloki dla osób starszych, z infrastrukturÄ… caÅ‚kowicie przystosowanÄ… do ich potrzeb.
Brakuje nam pozytywnego wizerunku staroÅ›ci. Ludzi starszych pokazuje siÄ™ najczęściej w ekstremalnych sytuacjach: albo jako schorowanych, zniedołężniaÅ‚ych, albo np. jako bohaterów wyczynów sportowych czy widowiskowych przedsiÄ™wzięć. PrzydaÅ‚oby siÄ™ pokazać normalnÄ… spokojnÄ… starość i tu media majÄ… dużą rolÄ™ do speÅ‚nienia.

Odsłony: 3611
Our website is protected by DMC Firewall!