Kolekcja współczesnej tkaniny artystycznej, gromadzonej w Centralnym Muzeum Włókiennictwa od 1960 roku, liczy bez mała 2000 prac. Wśród nich większość stanowią przykłady wywodzące się z kręgu głośnej „polskiej szkoły tkaniny", na stałe zajmującej miejsce w leksykonach współczesnej sztuki.
Z perspektywy półwiecza warto się przyjrzeć zachodzącym w polskiej nowej tkaninie zmianom: ewolucji form i obszarów, będących przedmiotem zainteresowania artystów. Interpretacje tradycyjnego kanonu, dokonane przez pierwszych z nich, stały się punktem wyjścia dla następnych generacji, których udziałem stały się nowe odczytania wzorca i nowe komentarze.
Adela Szwaja,Źródło światła |
Przedstawione zostaną również reinterpretacje w tkaninie podejmowane przez malarzy, grafików, rzeźbiarzy, dizajnerów i oczywiście twórców intermedialnych: Marię Jaremę, Jadwigę Maziarską, Kajetana Sosnowskiego, Teresę Byszewską, Mariana Stępaka oraz przez niezależnych twórców polskiej sztuki, udzielających się ostatnio także w sztuce tkaniny - Krystynę Jałkiewicz i Agnieszkę Kopeć.{mospagebreak}
Otwarta we wrześniu 2011 r. wystawa Tylko tkanina? należy do serii cyklicznych ekspozycji poświęconych sztuce włókna, udostępnianych w Centralnym Muzeum Włókiennictwa.
Władysław Hasior, Lot w ciemności; Lilia Kulka, Quo vadis |
Z największej kolekcji polskiej współczesnej tkaniny artystycznej, gromadzonej w murach muzeum od 1960 roku, tym razem zostało wybranych ponad 60 prac.
Józef Michulec, Po seansie |
Wśród nich są kompozycje prezentowane i honorowane na największych wystawach konkursowych w kraju (triennale tkaniny oraz ogólnopolskie wystawy tkaniny unikatowej w Łodzi, festiwale sztuk plastycznych w Sopocie oraz sztuk pięknych w Warszawie, ekspozycje w galeriach BWA, w tym stołecznej Zachęcie, krakowskim Bunkrze Sztuki, poznańskim Arsenale czy Galerii El w Elblągu oraz na Zamku Królewskim w Warszawie), a także poza granicami (m.in.: na lozańskich biennale, triennale w Tournai, w pokazach m.in. w Kunstindustrimuseet w Kopenhadze, Manufacture Nationale des Gobelins w Paryżu, Taidemuseo w Helsinkach, Uměleckoprůmyslové museum w Pradze, Altes Museum w Berlinie, Museo Arqueologico Nacional w Madrycie, Museu Calouste Gulbenkian w Lizbonie, Museo R. Tamayo w Meksyku, w moskiewskim Maneżu czy w Musée Jean Lurçat et de la tapisserie contemporaine w Angers).
Bogactwo technik tekstylnych i ogrom wiązanych z tkaniną znaczeń będzie można prześledzić w konfrontacji z pracami autorstwa 38 artystek i 13 artystów, najwybitniejszych i najbardziej znanych twórców. Przekrojowe ujęcie (ekspozycja obejmuje dzieła od lat 50. XX wieku po ostatnie 10-lecie) jest zachętą do rekapitulacji oraz próbą ponownego sformułowania odpowiedzi na pytanie o rolę i znaczenie tekstylnego medium w sztuce po połowie XX wieku.
Małgorzata Wróblewska Markiewicz
Więcej - http://www.muzeumwlokiennictwa.pl/czasowe/1/427,reinterpretacje-polska-tkanina-wspolczesna.html