W krakowskiej Galerii MCK od 10 października 2014 do 8 marca 2015 można będzie oglądać wystawę pn. Mit Galicji.
Mityczna kraina, marka, za pomocą której można sprzedać wszystko, czy spichlerz Austrii i miejsce naznaczone traumą Holocaustu. Każdy ma inne wyobrażenia na temat Galicji. Wystawa pozwala skonfrontować je z faktami historycznymi i perspektywą uwikłanych w tę historię narodów.
O Galicji uczy się już w szkole, kojarząc ją przede wszystkim z zaborem austriackim. Słyszy się o niej w kontekście turystycznym. Galicyjskość, jako synonim dobrego smaku, podkreśla się nawet mówiąc o produktach spożywczych. Mało kto jednak umie określić ramy historyczne, geograficzne czy etniczne Galicji oraz wskazać źródła związanych z nią mitów. Dzieje się tak przez nakładanie się na siebie czterech perspektyw narodowych: polskiej, ukraińskiej, żydowskiej i austriackiej.
Krakowska wystawa „Mit Galicji” to próba przyjrzenia się każdej z nich z osobna, przy uwzględnieniu całego kontekstu historycznego, gospodarczego i kulturowego. To obraz tego, jak mit Galicji funkcjonuje w powszechnej świadomości, kulturze, życiu społecznym i politycznym Polski, Ukrainy i Austrii.
Wystawa ukazuje Galicję jako krainę paradoksów. Z jednej strony, była ona przestrzenią rozwoju narodowych tożsamości i kultur, z drugiej - odrębność etniczna grup zamkniętych w sztucznie utworzonych granicach prowadziła do licznych napięć. Najbiedniejsza i najbardziej zacofana prowincja monarchii za sprawą kolei żelaznych i złóż ropy naftowej przeżyła skok cywilizacyjny i stała się miejscem narodzin wielu fortun.
Mit Galicji to jedna z największych wystaw prezentowanych w Międzynarodowym Centrum Kultury. Znalazło się na niej 600 eksponatów – dzieł sztuki i artefaktów – dotąd nieeksponowanych w kontekście badań nad Galicją i jej dziedzictwem kulturowym. Wśród nich zobaczymy m.in. prace Tadeusza Kantora i Mirosława Bałki, czy zbiór dzieł z Lwowskiej Galerii Obrazów (z pracami Jacka Malczewskiego, Maurycego Gottlieba czy Włodzimierza Tetmajera), a także obrazy współczesnych malarzy ukraińskich, jak Yurko Koch i Vlodko Kostyrko. Ekspozycję uzupełniają dokumenty historyczne, mapy i przedmioty codziennego użytku.
Wystawa została podzielona na cztery sekcje. Pierwsza wprowadza zwiedzających w temat. Druga przedstawia mit założycielski Galicji, której początki wiążą się z rozbiorem Polski, uwzględniając perspektywy: polską, ukraińską, austriacką i żydowską. Trzecia – „W Królestwie Galicji i Lodomerii” – prezentuje różne aspekty problematyki galicyjskiej lat 1772–1918, od mapowania, przez ekonomię i infrastrukturę, po religię, edukację i kulturę. Istotną częścią tej sekcji jest autonomia, jaką prowincja uzyskała w 1867 roku oraz rozpad Galicji i samego cesarstwa austro-węgierskiego. Czwartą sekcję – „Galicja po Galicji” – poświęcono mitom galicyjskim, zarówno tym ugruntowanym, jak i współczesnym.
Wystawa jest zwieńczeniem czteroletniego projektu badawczego poświęconego wielonarodowemu dziedzictwu historycznemu obszaru Galicji, który Międzynarodowe Centrum Kultury realizowało we współpracy z wiedeńskim Instytut für den Donauraum und Mitteleuropa. Zaangażowani w projekt eksperci tematyki galicyjskiej, historycy, pisarze oraz przedstawiciele instytucji kultury trzech krajów – Austrii, Polski i Ukrainy – prześledzili proces kształtowania się mitu Galicji, jego współczesnej recepcji i znaczenia oraz wspólnie stworzyli scenariusz ekspozycji. Wystawa powstała we współpracy z Wien Museum, gdzie zostanie zaprezentowana w roku 2015.
http://www.mck.krakow.pl/exhibitionPage/o-wystawie-23