banner


 

Do 15 marca 2015 w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie można oglądać wystawę prac Tadeusza Łapińskiego.

 

Lapinski„Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie stanowi ukoronowanie mojej twórczości” ― mówi Tadeusz Łapiński, jeden z najciekawszych grafików polskich XX wieku.

Dla artysty, który ma w swoim dorobku dwieście wystaw indywidualnych i kilka razy tyle zbiorowych,który wykonał własnoręcznie ponad piętnaście tysięcy litografii i zdobył kilkadziesiąt nagród na niemal wszystkich kontynentach świata, ekspozycja krakowska stanowi podsumowanie życia.
 W Sali „Koloryzm” w Galerii Sztuki Polskiej XX wieku zaprezentowano prace z najważniejszych etapów twórczości artysty: od malarstwa materii po prace abstrakcyjne.

 

Tadeusz Łapiński urodził się w 1928 roku w Rawie Mazowieckiej. Ukończył malarstwo w pracowni Artura Nachta-Samborskiego oraz litografię u Józefa Pakulskiego w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1955 roku. Po studiach, w ramach wymiany artystycznej Związku Polskich Artystów Plastyków, wyjechał do Jugosławii, zwiedził Niemcy, Austrię, Francję i Włochy. W 1960 roku artysta wysłał zestaw prac na konkurs International Biennial of Prints zorganizowany w Muzeum Sztuki w Cincinati w USA i dostał I Nagrodę. Trzy lata później, w ramach programu „Artist in Resident”, Łapiński znalazł się w Pratt Graphics Center w Nowym Jorku.
 

 W Ameryce poznał Marka Rothkę, od którego przejął przekonanie o decydującym wpływie podświadomości na wszystko, co robimy. Takie podejście miało znaczenie dla dalszej działalności Łapińskiego. „Moja sztuka jest sztuką podświadomości” ― mawia artysta. W końcu lat 60. XX wieku artysta osiedlił się na stałe w Stanach Zjednoczonych. W 1972 roku podjął pracę na Uniwersytecie Maryland jako wykładowca. W 1983 roku uzyskał stopień profesora zwyczajnego. W Stanach Zjednoczonych artystę reprezentowały takie galerie, jak: Kennedy Galleries, Weintraub Gallery i Art Fair Gallery. Przez ponad sześćdziesiąt lat sztuka Łapińskiego ewoluowała w granicach światowych nurtów i ruchów artystycznych, poszukując własnego języka i wyrazu.

Na wystawie w MNK można obejrzeć około 80 prac z lat 1959―2011 powstałych w Polsce, Jugosławii, Brazylii i USA.