W tarnowskim BWA do 23 sierpnia br. Można oglądać wystawę pn. Łysogórski eksperyment. Ceramika artystyczna dla architektury.
Wystawa jest szeroką prezentacją fenomenu ceramiki architektonicznej tworzonej w małopolskiej wsi Łysa Góra, gdzie działała Spółdzielnia „Kamionka” założona w 1947 roku.
Po raz pierwszy ceramika z Łysej Góry znalazła się w architekturze w 1952 roku — ściany barów w warszawskiej Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej (MDM) pokryte zostały około 12.000 kafelków o malowanych rożkiem dekoracjach.
W „Kamionce” produkowano także barwne płytki, które wykorzystywano do tworzenia mozaik. Przełomem był rok 1960, kiedy rozpoczęto wyrób płyt okładzinowych. Zaprezentowano je na wystawie „Ceramiczny eksperyment” na dziedzińcu Pałacu pod Blachą w Warszawie 55 lat temu. Twórcami ceramicznych obrazów byli Bolesław Książek oraz plastycy warszawscy — Krzysztof Henisz i Zygmunt Madejski.
Wystawa wzbudziła olbrzymie zainteresowanie. Wkrótce do Łysej Góry zaczęli przyjeżdżać artyści, którzy otrzymali zlecenie na wykonanie konkretnych kompozycji architektonicznych.
W latach 60. XX wieku wykonywano około 6.000 m² płyt rocznie, a dekoracje z nich utworzone można było zobaczyć w wielu miejscach Polski i świata.
W Tarnowie możemy spotkać zarówno ceramiczne mozaiki układane z łysogórskiego materiału, jak i realizacje z płyt okładzinowych. Ozdabiano nimi elewacje i wnętrza budynków publicznych, sakralnych i domów prywatnych.
Za fenomenem łysogórskiej ceramiki stoją wybitne osobowości — artyści i znakomici technolodzy: Bolesław Książek (1911-1994), Nadzieja Kowalów (1939-1998) i Jerzy Sacha (ur. 1931).
Wystawa łączy się z szeregiem małopolskich i ogólnopolskich inicjatyw dotyczących łysogórskiej ceramiki, które są aktualnie przygotowywane — wystawy, wydawnictwa, ceramiczny szlak rowerowy.
Więcej - http://www.bwa.tarnow.pl/1,171,wystawy,lysogorski-eksperyment-ceramika-dla-architektury.html