Do 8.10.23 w Galerii Bielskiej BWA czynna jest wystawa prac Patrycji Orzechowskiej pn. Rzeczy, które się wycofują. Wystawa jest zbiorem zagadkowych przedmiotów, zawierających tymczasowe sojusze, zbiorem rzeczy, mających swoją „ciemną stronę”.
Na wystawie artystka prezentuje zrealizowane w ostatnich czterech latach rzeźby, obiekty i instalacje, będące wynikiem fascynacji artystki światem materialnym oraz życiem rzeczy, a także czerpania z doświadczeń teatru przedmiotu.
Ta wystawa jest o nas o tyle, o ile będzie o obiektach, które w jakimś stopniu, jako ludzie, powołaliśmy do życia. Przede wszystkim jednak będzie o „ciemnej stronie” rzeczy. Tej, która wycofuje się z relacji z człowiekiem. Jest, nawet jeśli nas by nie było.
Wystawa prac Patrycji Orzechowskiej jest zbiorem zagadkowych przedmiotów, zawierających tymczasowe sojusze. Zanurzając się w jej sensorium, łatwo da się rozpoznać niektóre jej części: hak, rdza, miękkie, twarde, ziemia, glina, szpikulec, gwóźdź, klatka, fałda, naczynie, różnica: pełne/puste. Rozpoznawanie opiera się na różnicy. Od tego zaczynamy. Używając wzroku, niektóre układy kresek rozpoznajemy jako rysy ludzkiej twarzy (to ewolucyjne przystosowanie), dwa wydłużone trójkąty, to nożyce.
Co jednak dzieje się, kiedy zaciera się wyrachowana czytelność funkcji nadanej przedmiotom przez ich twórców, gdy te tracą swój gospodarczy i ekonomiczny sens? Inteligencja, ludzka czy sztuczna, łaknie odniesień, porównań, podobieństw. Ignoruje to, co niejasne i z jej perspektywy bezsensowne. Na tym napięciu pracują obiekty Orzechowskiej. Zahaczają się o skojarzenia i trzymają tak długo, jak się da. Przyciągają i za moment odpychają. Wycofują się z pierwszych emocji, wciągają spojrzenie w dziwne, paradoksalne interpretacje, które rozmijają się z datowaniem gromadzonych przez artystkę przedmiotów. Tworzą nowe kombinacje, żadne z nich jednak nie są trwałe ani ostateczne.
Można ujrzeć w nich obraz depresji antropocentrycznego, racjonalnego świata i rosnącego wpływu – oraz niejasnych kompetencji – samouczących się sieci neuronowych. Tymczasowo złączone, splątane na chwilę tylko drutem, czy gumką, rzeczy te rozumieć można też inaczej. Ich struktura ma bowiem składnię magiczną. Sięga po, znane z szamanizmu i innych rytuałów religijnych, związki sztuki z przedjęzykowym i przedracjonalnym performatywem działania w świecie.
Zaprezentowane na wystawie obiekty opowiadają nielinearną historię, w której czas i przestrzeń ulegają zakrzywieniu. Jeśli moglibyśmy ujrzeć ludzką opowieść o świecie jako płaszczyznę, to byłaby ona podarta na strzępy i zmięta. To zaś na co patrzymy, to tylko wycinki rzeczywistości, w której bierzemy udział. Artystka intuicyjnie odwołuje się do wciąż niejasnych właściwości materii oraz do pierwszych impulsów ludzkiego z nią działania, których celem jest negocjacja możliwości przetrwania.
Anna Mituś (kuratorka wystawy)
Patrycja Orzechowska — artystka wizualna, autorka książek artystycznych; zajmuje się fotografią, kolażem, ceramiką, instalacją, zbieractwem, grafiką użytkową i ready mades.
Urodzona w Bydgoszczy. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Grafiki, o kierunku grafika, w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu;
Jej prace były prezentowane na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Założycielka wydawnictwa JAMI Issue. W swoich ostatnich realizacjach zajmuje się głównie OOO (Object-Oriented Ontology) ontologią zorientowaną na przedmiot i relację ludzie – przedmioty. Artystka mieszka i pracuje w Gdańsku.
Więcej - https://galeriabielska.pl/wystawa/patrycja-orzechowska-rzeczy-ktore-sie-wycofuja