W tarnowskim BWA do 28.02.25 czynna będzie wystawa obrazów Aleksandry Bujnowskiej zatytułowana „Sen o lesie”.
W czyim śnie jesteśmy? Kto śni, a kto jest śniony? A może to sny w snach – sny o śniących sny? Tym co je łączy jest obserwowany z różnych perspektyw las. Wizje artystki Aleksandry Bujnowskiej ujawniają jego oniryczną aurę. […]
Portretowane zwierzęta zawsze są same, nigdy w stadzie czy w międzygatunkowym towarzystwie. Wszystkie, które podglądamy lub do których snów wchodzimy to drapieżni leśni myśliwi. Samotnie śpią, śnią, budzą się lub umierają. Jedyną istotą, która nie śpi, ale czuwa jest sowa.
Artystka przenosi do świata zwierząt renesansową koncepcję pozy sansovinowskiej. Zakładała ona postrzeganie momentu śmierci jako chwilowego, krótkiego snu – drzemki, z której zmarły ledwie zasnął wydaje się już budzić.
Ta sprawczość „umarłych” zaczęła być uwzględniana w specyficznej kompozycji rzeźb nagrobnych. […] Moment zawieszenia między dwoma światami, spoczynek i przebudzenie, życie i śmierć to treść, która tutaj po raz kolejny powraca.[…]
Sen o lesie Aleksandry Bujnowskiej to wystawa obrazów nieoczywistych, przewrotnych w formie i treści. Motywy początkowo niebudzące wątpliwości okazują się być czymś innym niż się wydawały. Sen sugeruje konieczność przyjęcia innej logiki, a niekiedy nawet jej całkowite porzucenie. Poruszanie się w cudzym śnie nie jest proste. Natrętnie powracające motywy i kształty, niejasne tytuły i niedomówienia nie ułatwiają interpretacji.
Według Carla Gustava Junga las w marzeniach sennych, podobnie jak dzikie zwierzęta, przynależy do sfery cienia, czyli tego, co znajduje się poza świadomością człowieka, co ukryte i stłumione. Cień sięga do naszych zwierzęcych przodków, ich instynktów, popędów, dzikości, odruchowych reakcji, intuicji, ale też impulsów twórczych. Niesublimowane elementy surowej natury w człowieku, które w kulturze zachodniej wymagały stłumienia, wśród wielu ludów zostały zaakceptowane jako druga – „leśna dusza” każdej osoby. Wilki, niedźwiedzie, lisy, sowy stały się przewodnikami i źródłem dodatkowych mocy. Czy zatem, poprzez obrazy autorki rzeczywiście wchodzimy do cudzych snów, czy może raczej śnimy jeden wspólny sen? Sen o żywiołach dzikiej przyrody, której częścią jesteśmy, o naszych możliwościach, pragnieniach, ograniczeniach i tęsknotach, o naszej częściowo zwierzęcej naturze, którą skrywamy w nieświadomości?[…]
Kuratorki: Ewa Łączyńska-Widz (BWA Tarnów) i Agata Sulikowska-Dejena.
Aleksandra Bujnowska (1979) – absolwentka warszawskiej ASP (Dyplom w Pracowni Malarstwa prof. Jarosława Modzelewskiego). Mieszka i pracuje w Warszawie. W swoim dorobku ma wiele wystaw indywidualnych i udział w zbiorowych. Najchętniej maluje zwierzęta.
Więcej - https://www.bwa.tarnow.pl/1,1456,wystawy,aleksandra-bujnowska---sen-o-lesie.html