| Zofia Stryjeńska – księżniczka malarstwa
Autor: Światosław Lenartowicz 2008-11-29
Jednostką twórczą, najpotężniej dziś reprezentującą sztukę polską, jest bezsprzecznie Zofia Stryjeńska [...], jeśli weźmiemy pod uwagę charakter oryginalny jej twórczości, to musimy przyznać, że jest ona obecnie ową jedyną dla malarstwa polskiego siłą reprezentatywną. [...]
Jan Żyznowski, 1924
W Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie można do 4 stycznia 2009 oglądać pierwszą po wojnie i zarazem największą wystawę prac Zofii Stryjeńskiej(1891–1976) – „Księżniczki polskiego malarstwa”, jednej z najbardziej oryginalnych artystek okresu międzywojennego w Europie i najpopularniejszej w tym czasie w Polsce, współtwórczyni polskiego art deco i narodowego nurtu w sztuce.
W specjalnie zaaranżowanych wnętrzach znalazło się kilkaset prac: ponad 100 obrazów w tym fragmenty sławnej dekoracji Pawilonu Polskiego na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 r., na której odniosła wielki triumf, uzyskując Grand Prix w czterech kategoriach oraz jedno wyróżnienie. Są także projekty fresków i scenografii teatralnych, grafiki, książki i plakaty, papiery wartościowe i reklamy, zabawki, rękawiczki, szachy, tkaniny, nawet projekty architektoniczne. Na wystawie pokazano również mało znane obrazy z sali bankietowej na transatlantyku m/s Batory, czy prace powojenne.
Łatwy w odbiorze styl i tematyka twórczości Stryjeńskiej zapadały w pamięć jak przedwojenne szlagiery muzyczne.
Masowość jej produkcji i aktywność w wielu dziedzinach spowodowały, że pod koniec lat trzydziestych spadło zainteresowanie jej pracami, a po wojnie przestała być modna. Przyczynił się do tego także wyjazd Stryjeńskiej do Francji, później do Szwajcarii, i brak kontaktu z polskim środowiskiem artystycznym. Artystka była jednak nadal popularna wśród Polaków mieszkających we Francji, Kanadzie i USA. W ostatnich latach, wraz z modą na art deco, ponownie wzrosło zainteresowanie Stryjeńską, co znalazło odbicie na rynku sztuki.
Prace na wystawę w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie wypożyczono z kolekcji muzealnych i prywatnych.
|
