banner

W Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie otwarto wystawę włoskiego futuryzmu Collezionare il futurismo.

Wystawę zorganizowano w 100-lecie opublikowania w „Le Figaro" pierwszego manifestu futurystycznego. Futuryzm włoski obok ekspresjonizmu, dadaizmu, konstruktywizmu oraz surrealizmu tworzył trzon wielkiego przewrotu kulturalnego Europy, który zrewolucjonizował sztukę we wszystkich jej przejawach: w literaturze, sztukach plastycznych, teatrze, muzyce, tańcu, modzie, architekturze, filmie i fotografii. Mimo swojej radykalnie nacjonalistycznej ideologii był ruchem o międzynarodowym zasięgu, "kolonizując" Europę w myśl idei "futurismo mondiale"

Marinetti.jpg 

60_RUSSOLO.jpg
 Benedetta Cappa Marinetti,
Genova, 1933 r.
 Luigi Russolo,
Treno in velocità,
1912 r.
 
Funi_Motociclista___case_1914.jpg
 
Achille Funi, Motociclista + case, 1914 r.
(dzięki uprzejmości FUTUR-ISM Associazione Culturale

 

 Wystawy Collezionare il Futurismo i Carte Futuriste w CSW, zorganizowane przez Włoski Instytut Kultury w Warszawie, dają szansę polskiej publiczności na włączenie się do międzynarodowych obchodów 100 - lecia narodzin futury

 52_PRAMPOLINI.jpg

Na wystawie Collezionare il futurismo pokazano 80 dzieł włoskich futurystów z kolekcji Paolo Roberto Salvadoriego: m. in. Fortunato Depero, Enrico Prampoliniego, Giacomo Balli, Benedetty Cappy Marinetti, Mario Sironiego. Najbardziej chyba interesującą grupą dzieł w kolekcji są prace związane z reklamą i z grafiką użytkową. Są tu m.in. słynne plakaty Fortunato Depero wykonane dla firmy Campari oraz afisze teatralne autorstwa Enrico Prampoliniego, czołowego przedstawiciela aeropittury.

   

Wystawa Carte futuriste to zbiór 15 rysunków, temper i pasteli największych nazwisk włoskiego futuryzmu: Umberto Boccioniego, Carlo Carry, Luigiego Russolo, Enrico Prampoliniego, Fortunato Depero i Gino Severiniego. Prace włoskich mistrzów przywołują sztandarowe hasła włoskiego futuryzmu: kult maszyny, nowoczesności, uwielbienie dla szybkości. Wystawa w Zamku Ujazdowskim to rodzaj hołdu złożonego genialnemu Filippo Tommaso Marinettiemu i jego towarzyszom futurystom, a także wyraźne przypomnienie, że współczesna kultura, sztuka, świat mediów i reklamy cały czas korzystają z osiągnięć futurystycznej rewolucji. Jest to również okazja, by spojrzeć na Italię z innej perspektywy niż klasyczna i zastanowić się, w którym kraju może dziś narodzić się kierunek o tak wielkim i szerokim oddziaływaniu jak włoski futuryzm.

Wystawa będzie czynna do 1 listopada br., a w początku grudnia planowana jest sesja naukowa dotycząca futuryzmu.
 

Enrico Prampolini,
Donna + ambiente,
1916 r.
 

 

 

 


 

oem software