Nauka i sztuka (el)
- Autor: Katarzyna Biłas
- Odsłon: 1814
W Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi do 13 września 2015 r. można oglądać wystawę malowanych jedwabi Stanisława Trzeszczkowskiego. Jest to wystawa retrospektywna z okazji 50- lecia pracy twórczej Artysty.
Stanisław Trzeszczkowski urodził się w 1945. Jest absolwentem liceum plastycznego w Supraślu, gdzie zapoznawał się z technikami tkackimi. W warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych studiował na Wydziale Grafiki. Po studiach, od 1972 przez 25 lat pracował w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, początkowo jako asystent legendarnej organizatorki IWP, Wandy Telakowskiej.
Jego działalność badawcza, projektancka i promocyjna w Instytucie skupiała się na zagadnieniach tożsamości kulturowej i relacjach między sztuką a produkcją przemysłową. Od 1997 roku jest nauczycielem akademickim. W 2002 uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. Od ponad 10 lat jest profesorem zwyczajnym Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Obecnie kieruje Katedrą Sztuk Pięknych w Instytucie Edukacji Artystycznej na Wydziale Nauk Pedagogicznych APS.
Swoją twórczość projektancką oraz unikatową, związaną z tkaniną artystyczną, także graficzną i malarską, prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i poza granicami kraju. Za malarstwo na jedwabiu otrzymał w 1995 roku Nagrodę im. Św. Brata Alberta (za kompozycje o tematyce religijnej), a w 2004 – Wyróżnienie honorowe na 11 Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi.
Praca w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego i kontakty z Zakładami Jedwabiu Naturalnego „Milanówek” zainspirowały Artystę do twórczych eksperymentów z unikatowym malarstwem na tkaninie. Pod koniec lat 80. XX w. zainicjował, a następnie współorganizował warsztaty malowania na jedwabiu, w których obok niego uczestniczyło czterech twórców: Krystyna Arska-Perepłyś, Jacek Dyrzyński, Grzegorz Pabel i Wojciech Sadley.
W malarni „Milanówka” powstała wówczas unikalna kolekcja jedwabnych obrazów. Wzbogacana w następnych latach, odbyła długą turę, podziwiana przez publiczność w prestiżowych salach wystawienniczych Polski, a także w wielu miastach Europy i poza nią./…/ Wystawa w Paryżu, w 1998, wpisana została w program „Szlaki jedwabiu”, realizowany przez UNESCO./…/
Wzbogacana przez lata muzealna kolekcja malarstwa na jedwabiu, autorstwa Stanisława Trzeszczkowskiego, powiększyła się w 2015 dzięki hojnemu darowi Artysty o 24 kompozycje i liczy 37 obiektów.
Malowane jedwabie Stanisława Trzeszczkowskiego, tworzone od początku lat 90. XX w., to w większości wielkoformatowe obrazy – zwiewne, nasycone kolorem, który przenika jedwabną materię. Kompozycje w poetyckim skrócie opowiadają o spotkaniach ze zjawiskami natury, budzą emocje i refleksje towarzyszące momentom, gdy przybliżamy się do transcendencji.
Katarzyna Biłas, kurator wystawy
Więcej -
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1372
W krakowskim Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK do 29.09.19 czynna jest wystawa pn. Natura w sztuce.
Człowiek jest jedynym gatunkiem na Ziemi, który zapanował nad naturą. Przez tysiąclecia było to panowanie drapieżcy rozkoszującego się swoją siłą. Na szczęście u ludzi zaczęła wzrastać empatia w odniesieniu do przyrody; dostrzegli jej ból, wrażliwość i piękno. Mniej więcej sto lat temu pojawiła się refleksja, że istnienie człowieka ściśle zależy od stanu środowiska. Eksploatacja stopniowo przechodziła w poszukiwanie balansu. Ten powolny proces bardzo wiele o nas mówi. Nic więc dziwnego, że stał się również ważnym polem komentarzy artystycznych.
Na wystawie „Natura w sztuce” pokazano współczesne prace ponad 70 artystów z wielu krajów, wykonane w takich technikach jak malarstwo, fotografia, wideo, obiekt i instalacja. Ekspozycja została podzielona na pięć części: piękno, ekologia, konfrontacja, materia i symbol.
W pracach odnoszących się do piękna artyści utrwalają malownicze widoki, imitują procesy zachodzące w naturze, wywołują wrażenie obcowania z przyrodą oraz dają możliwość kontemplowania jej doskonałości.
Ekologia to troska o stan środowiska naturalnego, działania na rzecz ochrony przyrody, ale także apokaliptyczne wizje przyszłości, w której natura może zostać przez nas zniszczona.
Konfrontacja obejmuje zderzenie – lub integrację – artysty z siłami przyrody, próbę stawienia jej czoła, porównania sił i włączenia jej w proces twórczy.
Materia to wykorzystanie przez twórców elementów organicznych, tworzenie przedstawień, które skupiają się na dokładnym oddaniu struktury i ekspresji danej powierzchni.
Symbol w przeważającej mierze odnosi się do wizerunków zwierzęcych, ilustrujących ludzkie postawy oraz cechy charakteru.
Więcej - https://www.mocak.pl/natura-w-sztuce
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 2590
Do 30 grudnia w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie czynna jest wystawa fotografii autorstwa Marka Misia – Mikrofascynacje.
Autor wielkiej urody zdjęć pokazuje piękno mikrokryształów znanych substancji chemicznych fotografowanych w świetle spolaryzowanym.
Efekty są zaskakujące – fotografie do złudzenia przypominają obrazy – martwe natury, krajobrazy, architekturę. Nic zatem dziwnego, że mikrofotografie Marka Misia od 2009 roku są wyróżniane rokrocznie w dwóch prestiżowych, międzynarodowych konkursach poświęconych mikrofotografii - Nikon Small World oraz Olympus BioScapes.
Wystawa ta, ze względu na artystyczny charakter zaprezentowanych prac, znakomicie wkomponowuje się w prezentowany od wielu lat w warszawskim Muzeum Ziemi cykl "Natura – Sztuka".
Więcej -
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 2599
Wystawa pod nazwą „Nie garb się! czynna do 2 czerwca 2013 r. jest kolejną z cyklu „Od frontu i od kuchni” organizowaną przez Muzeum Historii Krakowa w Kamienicy Hipolitów (pl. Mariacki 3).
Tytuł odwołuje się do sposobu wychowania dzieci i młodzieży, związanego z surowością obyczajów i miejscem młodego człowieka w hierarchii rodzinnej w XIX i na początku XX wieku. Nauka w drugiej, wychowanie w pierwszej kolejności – ta zasada obowiązywała tak w domu, jak i w szkole.
Od najmłodszych lat wpajano dzieciom „znajomość zwyczajów i obowiązków grzeczności”, taktu, przyzwoitego zachowania się w różnych sytuacjach.
Już najmłodsze dzieci uczone były bezwzględnego szacunku dla starszych, zarówno krewnych, jak i obcych, odpowiedniego zachowania się przy stole i w towarzystwie. Na wychowanie młodego człowieka składała się jednak nie tylko nauka dyscypliny, system nakazów i zakazów, ale także ćwiczenia tężyzny ciała, gimnastyka, a w przypadku małych dzieci zabawki, które spełniały funkcję pomocy pedagogicznej.
Wystawa podzielona została na kilka części: wychowanie domowe, szkolne, wychowanie przez sport oraz wychowanie najmłodszych dzieci. Pokazano na niej sprzęty sportowe takie jak rowery, hulajnogi, zestawy do gry w krokieta i badmintona, sanki, łyżwy i wiele innych.
W zaaranżowanej sali lekcyjnej można zobaczyć jakich przyborów i pomocy naukowych używali uczniowie krakowskich szkół, jak wyglądał ówczesny mundurek gimnazjalisty i ubiór panny na pensji. 
Ciekawym elementem jest z pewnością „Raj dla dzieci”, czyli witryna sklepu z zabawkami, jaki w okresie międzywojennym mieścił się przy jednej z krakowskich ulic. Pokazana jest także rzemienna dyscyplina, służąca do wymierzania kary oraz pulpit uczniowski ze specjalną podpórką uniemożliwiającą garbienie się nad książkami.
Zwiedzający mogą zagrać w popularne w tamtym czasie gry planszowe i zręcznościowe, oraz sprawdzić swoje siły w rozwiązywaniu zagadek logicznych.
Wystawie towarzyszy program edukacyjny.