Nauka i sztuka (el)
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 332
W Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu można oglądać do 14.07.24 wystawę poświęconą Radomskim Zakładom Przemysłu Skórzanego Radoskór.
W roku 2024 mija 25 lat od ostatecznej likwidacji „Radoskóru”. Przez dziesięciolecia „Radoskór”, a wcześniej Radomskie Zakłady Obuwia oraz Polska Spółka Obuwia „Bata” S.A., dawały pracę tysiącom mieszkańców Radomia. Niektórzy radomianie całe swoje życie zawodowe związali w przemysłem skórzanym funkcjonującym w mieście.
W 1985 roku „Radoskór” osiągnął szczyt zatrudnienia – łącznie w całym Kombinacie pracowało ponad 12 tysięcy pracowników. Dlatego też Muzeum chce przypomnieć radomianom, ale i także gościom odwiedzającym nasze miasto historię tego przedsiębiorstwa.
Na wystawie prezentowane są artefakty pochodzące z kolekcji własnej Muzeum (takie jak obuwie, fotografie prezentujące wnętrza hal produkcyjnych oraz wydarzenia z życia zakładów, gadżety reklamowe, sztandary, dyplomy i nagrody), także pamiątki rodzinne po byłych pracownikach Kombinatu wypożyczone od osób prywatnych, oraz obiekty wypożyczone z Archiwum Państwowego i Muzeum Historii Najnowszej Radomia oraz XI Liceum Ogólnokształcące im. St. Staszica.
Kurator wystawy: Krzysztof Skarżycki
Za: https://www.muzeum.edu.pl/pl/radom/radomskie-zaklady-przemyslu-skorzanego-radoskor-1959%E2%80%931999,2554.html
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 315
W Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu do 8.09.24 można oglądać wystawę prac Rajmunda Ziemskiego pn. Znak i kolor.
Wystawa jest próbą przybliżenia twórczości Rajmunda Ziemskiego, jednego z czołowych polskich malarzy drugiej połowy XX wieku. Urodzony w Radomiu artysta, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, wyprzedzał swój czas. Był prekursorem nowoczesnego spojrzenia na proces twórczy w malarstwie i jednym z najważniejszych artystów posługujących się językiem abstrakcji. Stworzył swój własny, indywidualny i rozpoznawalny styl malowania inspirowany malarstwem materii.
Jego wrażliwość artystyczna kształtowała się niewątpliwie pod wpływem traumy II wojny światowej i przeżyć z nią związanych. W latach 1949–1955 studiował malarstwo w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni Artura Nachta-Samborskiego, a po jej ukończeniu został wykładowcą tej uczelni. Jego debiut artystyczny jest nierozerwalnie związany ze słynną wystawą „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale w 1955 roku. Ta przełomowa wystawa jest jedną ze sztandarowych prezentacji artystycznych w historii polskiej sztuki.
Malarstwo Rajmunda Ziemskiego jest niezwykłe, niepowtarzalne i zaskakująco aktualne. Jego metaforyczne obrazy są pełne ekspresji, emocji oraz koloru. Malował fascynujące pejzaże, ale nie takie, jakie znamy i obserwujemy w rzeczywistości. Tworzył swoje własne, niepowtarzalne, metafizyczne światy, dla których źródłem inspiracji była nie tylko natura, ale wspomnienia z dzieciństwa i młodości.
Ziemski nie naśladował niczego, lecz budował swoją własną rzeczywistość. Posługiwał się barwnymi plamami, co było wyrazem dążenia do swobodnej ekspresji. Szukał idealnych znaków i symboli, za pomocą których mógłby wyrażać swoje przemyślenia i doznania oraz opisywać świat. Podobnie jak Tadeusz Kantor był mistrzem sztuki informel, która polegała na spontanicznym i intuicyjnym malowaniu, bez z góry ustalonego planu czy kompozycji.
Malował z pasją i odwagą, nie bojąc się eksperymentować z różnymi technikami i materiałami. Był artystą, który nieustannie rozwijał się twórczo i intelektualnie. Nieprzerwanie i z ogromną determinacją odkrywał nowe możliwości, jakie daje malarstwo. Jego słynna pejzaże są źródłem poznania jego wewnętrznych przeżyć, pragnień, lęków i wspomnień.
Kuratorzy: Katarzyna Ziemska i Paweł Witkowski
Rajmund Ziemski (1930, Radom – 2005, Warszawa). Malarz, pedagog. W latach 1949–1955 studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Artura Nacht-Samborskiego. Na akademii pozostał na trzyletnich studiach aspiranckich. Od 1967 do 1978 roku prowadził samodzielną pracownię malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz, a następnie wrócił na Wydział Malarstwa, na którym otrzymał samodzielną pracownię dyplomującą. Kierował nią do roku 2000, czyli do przejścia na emeryturę.
W 1983 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1990 roku profesora zwyczajnego. W latach 1965–1974 był silnie zaangażowany w prace społeczne, działał w Związku Polskich Artystów Plastyków i w Akademii Sztuk Pięknych. W 1979 roku został laureatem Nagrody im. Jana Cybisa.
Debiutował w grudniu 1955 roku na X Jubileuszowej Wystawie Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale. Uczestniczył w ponad stu wystawach zbiorowych. W latach 60. i 70. XX wieku brał udział w ważnych prezentacjach młodej sztuki polskiej w Stanach Zjednoczonych, Francji, Belgii, Niemczech, Danii, Szwajcarii, Austrii, Szwecji. Jego pierwsza indywidualna wystawa malarstwa odbyła się w 1957 roku w warszawskiej Galerii „Krzywe Koło”.
Zorganizował blisko 30 wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, m.in. w: Waszyngtonie, Chicago, Wiedniu czy Brukseli. Prace artysty znajdują się w muzeach za granicą, najważniejszych muzeach polskich i w kolekcjach prywatnych. W 2004 roku został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 816
Do 28.08.22 w łódzkim Muzeum Sztuki MS1 można oglądać prace studentów łódzkiej ASP pn. Rajzefiber.
Wystawa jest efektem siódmej edycji warsztatów zorganizowanych wspólnie przez Muzeum Sztuki w Łodzi i Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego. Punktem wyjścia tegorocznych działań artystycznych studentek i studentów ASP była refleksja nad doświadczeniem podróży oraz przemieszczania się rzeczy i ludzi.Temat zaproponował artysta Janek Simon, który wcielił się w rolę mentora.
Sposób, w jaki poruszamy się po świecie, jest różny. Zależy od licznych czynników: społecznych, kulturowych i ekonomicznych. Tropikalne wakacje to dla klasy średniej spełnienie ambicji i wyobrażeń o udanym spędzaniu wolnego czasu. Lot z Lagos do Londynu trwa siedem godzin. Ale dla kogoś, kto wyrusza z Afryki do Europy w poszukiwaniu pracy i lepszego życia, taka podróż może zająć kilka lat. Wyjeżdżamy z domu na studia do większych miast, szukając lepszej przyszłości.
Jednak po powrocie często przeżywamy bolesne konfrontacje ze swoimi coraz bardziej odległymi korzeniami. W zeszłym roku z Chin do Europy przyjechało dwanaście tysięcy pociągów z kontenerami pełnymi rzeczy. Z kolei niedawna inwazja Rosji zmusiła do podróży miliony uchodźczyń i uchodźców z Ukrainy. To tylko niektóre przejawy nieustannego ruchu ludzi i przedmiotów, które do nich należą.
W zaproponowanych przez studentki i studentów pracach widać, jak bardzo różnie i szeroko można rozumieć i interpretować pojęcie podróży. Od parodii turystycznego spotu, przez analizę choreografii czy przedstawienie relacji z domem rodzinnym - to tylko niektóre z ujęć tematu. Wystawa jest nie tylko artystyczną refleksją osób studenckich, ale również zaproszeniem do wspólnej podróży.
Uczestniczki/uczestnicy: Agata Becker, Klaudia Dębiec, Olga Galińska, Natalia Kędzierska, Beata Krześlak, Weronika Mendrek, Aneta Niekoraniec, Łukasz Olejniczak, Mateusz Pecyna, Kinga Stec, Dominik Szyga, Martyna Tamborska, Mateusz Zubel
Opieka nad projektem: Janek Simon, Łukasz Ogórek (ASP), Jakub Gawkowski (MS)
https://msl.org.pl/rajzefiber/
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 198
W Miejskiej Galerii Sztuki Willa w Łodzi do 16.02.25 będzie można oglądać wystawę prac Katarzyny Karpowicz pn. Raz się żyje, raz się nie żyje.
Obrazów, które maluje Katarzyna Karpowicz, nie można osadzić w przeszłości ani w przyszłości, wymykają się kategorii czasu. „Raz się żyje, raz się nie żyje” to tytuł wystawy, na którą składa się kolekcja prac malowanych, gdzie dominującym tematem jest motyw dzieciństwa[…]. Dla Katarzyny Karpowicz jest to temat niezwykle ważny. W swojej twórczości malarskiej potrafi znakomicie uchwycić istotę dzieciństwa.
Sedno jej prac tkwi w intuicji, emocjach i odczuciu, które jest czymś niezwykle ulotnym, przez co niekiedy trudnym do pojęcia. Może być doznaniem jakiegoś uczucia, instynktownym przeczuciem, czy uświadomieniem sobie czegoś istotnego. To także pewnego rodzaju doświadczanie siebie, a jego następstwem jest opowiadanie obrazami o tym, co jest ważne, czyli o przyjaźni polegającej na oddaniu i wierności, dziecięcej przenikliwości i wrażliwości, zachwycie dziecka nad naturą, jedności z przyrodą, słodyczy życia, w którym jest też dużo goryczy istnienia, o niełatwym procesie dorastania, o dziecięcych traumach związanych z wojną i jej okrucieństwem.[…]
Prace do wystawy powstawały na przestrzeni drugiej połowy 2023 i prawie całego 2024 roku, z myślą o zaprezentowaniu ich w Łodzi.[…] Wystawa jest największą z dotychczasowych ekspozycją obrazów krakowskiej malarki, składająca się z ponad 80 obrazów olejnych, oscylujących wokół bardzo szeroko rozumianego zagadnienia dzieciństwa. Wyjątkiem będzie „Autoportret” artystki z 2000 roku, który w sposób szczególny wpisuje się w narrację łódzkiej wystawy. […]
Dzieci w malarstwie Karpowicz bywają obecne zarówno jako wizerunki na portretach, jak i figury symboliczne. Z jednej strony są one przedstawiane w sposób delikatny, a zarazem pełen intensywnych emocji, co może sugerować tęsknotę za beztroską dzieciństwa. Z drugiej strony postacie dzieci są niejednokrotnie ukazywane enigmatycznie, co stwarza przestrzeń do interpretacji.
Dzieciństwo w jej obrazach jest nie tylko czasem radości i beztroski, ale także konfrontacji z brutalną rzeczywistością, jest okresem pełnym sprzeczności, ukazywanym w kontrastach: między niewinnością a brutalnością świata dorosłych, między radością a smutkiem. Tego rodzaju napięcia budują silny emocjonalny ładunek w obrazach, które nie oferują jednoznacznych odpowiedzi, lecz raczej skłaniają do refleksji nad tym, jak dzieciństwo kształtuje naszą przyszłość.[…]
Adriana Usarek (kuratorka wystawy)
Katarzyna Karpowicz (1985) - malarka, absolwentka ASP w Krakowie. Studiowała w pracowniach profesorów Grzegorza Bednarskiego i Leszka Misiaka. Zrealizowała 24 wystawy indywidualne. Jej prace znajdują się w kolekcji kilku muzeów sztuki w Polsce oraz wielu kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Maluje w technice olejnej na płótnie, oraz pracuje w technice mieszanej na papierze.
Więcej - https://mgslodz.pl/wystawy/-526.html