Nauka i sztuka (el)
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 518
Do 11.04.23 w Zachęcie czynna jest wystawa prac Stasysa Eidrigevičiusa pn. !Reakcje.
Stasys Eidrigevičius opowiada historie. Ciekawy, zawsze reagujący, czasem przewrotny, innym razem smutny, przekształca rzeczywistość w wizualną metaforę. Za każdym obrazem nakreślonym jego ręką kryje się opowieść – znana i wiarygodna, a czasem zupełnie nieprzewidywalna lub nierozpoznawalna, co czyni ją jeszcze bardziej interesującą.
Kreska, którą posługuje się artysta, jest reakcją: na nastrój, emocje, ludzi, otoczenie, codzienność, na chwilę, która każe się zatrzymać.
!Reakcje to pierwsza wystawa Stasysa w Zachęcie. Nie jest retrospektywą, ale wyznacza linię łączącą najstarsze i najnowsze prace artysty i obejmuje 50 lat jego praktyki twórczej. W 2023 roku przypada 50. rocznica ukończenia przez Eidrigevičiusa Instytutu Sztuki w Wilnie (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Wilnie) i jego decyzji o wyborze drogi zawodowej.
Artysta przez lata wypróbowywał różne gatunki, swobodnie krążąc między formami sztuki i często je łącząc. Grafika, malarstwo, plakat, fotografia, ilustracja książkowa, kolaż, performans – wszystko to składa się na ciągle zmienne, oryginalne, wyróżniające się, a jednocześnie natychmiast rozpoznawalne i zapadające w pamięć dzieło Stasysa.
Ekspozycję otwierają najwcześniejsze prace artysty: miniatury z lat 1974–1979, które są świadectwem jego precyzji, wrażliwości na magię świata baśni, umiejętności tworzenia przesyconej tajemnicą metafory. Stanowią one tło i kontekst dla najnowszej instalacji, prezentowanej jako pomost i dialog z ostatnimi pracami Stasysa, pełnymi współczesnych odniesień. Pastele powstałe w 2022 roku wyznaczają początek nowego etapu w twórczości artysty: twarz ludzka, centralny motyw jego sztuki, staje się płynna, rozmyta, uchwycona w procesie dekonstrukcji. Obok linii pojawiają się punkty, tworząc nowe iluzje i nowe możliwe światy. Stasys podkreśla, że technika pasteli łączy w sobie wszystko: kolor i rysunek, rysunek i malarstwo. „Pastel wymaga mistrzowskiej umiejętności natychmiastowego uderzenia, precyzyjnego mówienia, natychmiastowego nawiązania dialogu z powierzchnią, na której powstaje rysunek” – mówi artysta. Na wystawie będzie można zobaczyć pastele pochodzące z przełomu lat 80. i 90.
Błyskotliwa sztuka Stasysa jest łatwo rozpoznawalna w jego kolażach, które tworzą dialog z innymi dziełami sztuki i klasycznymi motywami. Seria fotografii Przy oknie (2001) jawi się teraz jako przepowiednia przyszłości: maska w kształcie dzioba, łącząca w sposób współczesny ikonograficzny motyw doktora plagi i człowieka o długim nosie, biały fartuch i rękawiczki – czyż nie przywodzi to na myśl pandemii COVID-19 i rzeczywistości, której właśnie doświadczyliśmy? Obok refleksji nad pandemią nie zabraknie reakcji na teraźniejszość, w której żyjemy: wojnę, duchy totalitaryzmu, wieczny pęd do podporządkowania sobie drugiego człowieka, szukanie równowagi w obliczu toczących się walk. To swoiste zwieńczenie wystawy, niepozwalające zapomnieć o tym, co nadal boli i niepokoi.
Kuratorzy: Jūratė Čerškutė, Ignacy Eidrigevičius
Więcej - https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/stasys-eidrigevicius-reakcje
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 2913
W Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu od 13 stycznia do 19 lutego można oglądać interesującą wystawę Daniela Rycharskiego - Street art na wsi.
Daniel Rycharski realizuje swoje instalacje multimedialne w przestrzeni wiejskiej Kurówka (okolice Sierpca), wsi jego dziadków, gdzie obecnie sam - chociaż urodzony w mieście - mieszka i pracuje. Projekt rozpoczął w 2009 roku i prowadzi dalej w ramach studiów doktoranckich. Inspiracją do tych działań artystycznych były kontakty z mieszkańcami i ich opowieści o tajemniczych zwierzętach i niezwykłych zdarzeniach, które zaowocowały we wsi serią murali z przedstawieniami hybrydalnych zwierząt i stworów. 
Kolejny projekt artystyczny skierowany do mieszkańców Kurówka to Galerie-Kapliczki. Odnosi się on, jak mówi, artysta, do desakralizacji człowieka współczesnego, tęsknoty za religią i prób "zakładania świata na nowo". Galeria-Kapliczka to pomnik wiejski – drzewo kosmiczne. Pełni rolę sanktuarium sztuki, tak jak dawniej drzewo – Kolumna Niebios zastępowało świątynię.
Zdaniem kuratorki Doroty Łagodzkiej, Rycharskiemu udaje się realizować postulaty zawarte w manifeście Grupy Działania z 1980 roku (Grupa Działania, współtworzona przez Bogdana Chmielewskiego, Witolda Chmielewskiego, Andrzeja Maźca, Wiesława Smużnego i Stanisława Wasilewskiego, od drugiej połowy lat 70. prowadziła akcje artystyczne we wsi Lucim), (…) a może nawet jego twórczość można uznać za rodzaj ich aktywności. Rycharski widzi we wsi i jej mieszkańcach duży potencjał, także artystyczny, który zamierza wykorzystać.
Wystawa w Wozowni składa się z trzech części: fotograficznego pokazu murali, prezentacji projektu „Galeria-Kapliczka” oraz pokazu onirycznego filmu o Kurówku.
O Autorze:
Daniel Rycharski ukończył grafikę na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, gdzie prowadzi zajęcia w pracowni multimediów oraz pracowni interdyscyplinarnej. Od 2010 roku jest doktorantem w pracowni interdyscyplinarnej Zbigniewa Sałaja i Grzegorza Sztwiertni na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się działaniami artystycznymi w przestrzeni wsi, jest twórca wiejskiego street artu, współpracuje z fundacją Vlepvnet, prowadzi Galerię-Kapliczkę, tworzy filmy, słuchowiska radiowe, instalacje, projekty site-specific. W latach 2005-2009 tworzył grupę artystyczną ze Sławomirem Shuty.
Więcej - http://www.wozownia.pl/exposureid176-27,26-Daniel_Rycharski_-_street_art_na_wsi
- Autor: red.
- Odsłon: 4398
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1
W Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie do 12.01.25 można oglądać wystawę prac studentów prof. Jacka Waltosia pn. Nieprzerwany dialog.
Wystawa prezentuje prace absolwentów pracowni malarskich jednego z czołowych polskich artystów, malarzy pokolenia powojennego, prof. Jacka Waltosia.
Profesor, w latach 1972-2011, pracował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (dzisiejszy Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz) oraz na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Na obu uczelniach prowadził swoje pracownie malarstwa, przez które przeszło bardzo wielu studentów, przyszłych malarzy, grafików, scenografów, ilustratorów, rzeźbiarzy, projektantów wnętrz, przyszłych profesorów i wykładowców sztuki. Ludzi, którzy na arenie dzisiejszej sceny artystycznej odgrywają znaczącą rolę, a którzy nigdy dotąd nie wystawiali wspólnie ze sobą. Mimo ich odmiennych postaw twórczych, różnorodnych form wypowiedzi artystycznej, indywidualizmu, niezaprzeczalnie spaja ich wspólne źródło w osobie Profesora Jacka Waltosia.
Próba integracji, jaka odbywa się za sprawą wystawy Nieprzerwany dialog, jest ciekawym doświadczeniem, nie tylko dla samych zainteresowanych artystów, ale również dla Profesora, który po latach spotyka się ze swoimi studentami, dziś dojrzałymi już twórcami.
Zamysłem kuratorki Magdaleny Siejko jest, aby: „wydarzenie stało się klamrą spinającą ogromny etap pracy człowieka, który swoją charyzmą połączył tak dużą grupę ludzi. Paradoksalnie to spotkanie po latach odbierane w kategorii zamknięcia pewnego etapu drogi traktuję jednocześnie jako otwarcie i pretekst dla idei zaprezentowania małego fragmentu dorobku każdego artysty biorącego udział w wydarzeniu. Chciałabym, żeby to artyści-absolwenci-pozostali w centrum uwagi. Pomysł spotkania jest skonstruowany z myślą o nich i dla nich. Jednocześnie istnieje wobec obecności Profesora, który zespala wszystkich swoją osobą i twórczością, niczym Płaszczem Samarytanina (to tytuł jednego z obrazów Profesora, towarzyszących wszystkim ekspozycjom”.
Więcej - https://galeria.czest.pl/project/nieprzerwany-dialog-studenci-profesora-jacka-waltosia/