Felietony W. W. Jędrzejczak (el)
- Autor: Wiesław W. Jędrzejczak
- Odsłon: 3588
Jak wielu lekarzy, którzy stoją codziennie twarzą w twarz z największymi ludzkimi tragediami, jestem człowiekiem lewicy, akurat bezpartyjnym.
Zygmunt Bauman powiedział niedawno, że kryzys lewicy wynika stąd, że jej program sprowadza się do tego, że zrobi to samo, co prawica, tylko sprawniej.
Otóż, ja wcale nie chcę, aby lewica robiła to co prawica, ja chciałbym, żeby lewica zrobiła to, co lewicowe, czyli państwo opiekuńcze.
Państwo opiekuńcze, w tym sensie, że powinno zabezpieczać człowiekowi „tyły”, a uwalniać dla jego aktywności, w tym aktywności gospodarczej „przody”.
Państwo opiekuńcze to w moim rozumieniu pięć składowych: LEWICA: Leczenie, Emerytury, Wiedza, Infrastruktura, CAłkowite bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo obrotu gospodarczego.
Leczenie rozumiane szeroko z uwzględnieniem profilaktyki. Publiczna opieka zdrowotna jako najbardziej skuteczny również z ekonomicznego punktu widzenia sposób wydawania pieniędzy na zdrowie.
Emerytury i renty, czyli zabezpieczenie na starość i niedołęstwo, gwarantowane przez państwo.
Wiedza, a więc zarówno edukacja, jak i nauka i kultura. Edukacja w rozumieniu konkretnych zawodów, a nie rozdawnictwa dyplomów. Nauka, jako najważniejsza inwestycja w przyszłość i kultura jako podstawa tożsamości narodowej.
Infrastruktura: a więc drogi, transport publiczny i łączność, czyli podstawa do rozwoju gospodarczego w każdej dziedzinie.
Całkowite bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo obrotu gospodarczego. Człowiek nie może się bać, nie może się bać, że go okradną, zabiją, porwą dziecko. Nie może się także bać, że mu w majestacie prawa odbiorą jego dorobek. To także prawo do uczciwego i szybkiego osądzenia.
Jest teza, że człowiek, który jest w bezpiecznym otoczeniu jest mniej innowacyjny, a więc mniej konkurencyjny. Trzeba jednak wyjaśnić, że to dotyczy zaspokojenia potrzeb podstawowych, a obecne społeczeństwa konkurują o zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu. W tej konkurencji człowiek, który musi walczyć o podstawowy byt nie ma szans. W tej sytuacji największe szanse ma człowiek, który wymyśli i wdroży coś, czego potrzeby istnienia nawet nie przeczuwano, a bez czego się później nie sposób obejść.
Wiesław Wiktor Jędrzejczak
- Autor: Wiesław Wiktor Jędrzejczak
- Odsłon: 3725
Jako człowiek uzdolniony i wszechstronnie wykształcony, gotów do radzenia sobie samemu w każdych okolicznościach jestem człowiekiem prawicy, akurat bezpartyjnym. W Polsce słowo prawica jest zamazane i tylko program bezwzględnej wyprzedaży i prywatyzacji wszystkich sektorów życia odbywa się z niemal pełną konsekwencją.
Państwo prawicowe oparte jest na skojarzeniu prawa i wolności według zasady: prawo bez wolności to opresja, wolność bez prawa to anarchia.
Państwo prawicowe jest oparte na „wartościach”. PRAWICA: Prawo, Rynek, nAród, Wiara, Całkowita odpowiedzialność jednostki za siebie.
Prawo regulujące życie w możliwie prosty sposób tak, aby poszczególni ludzie nie naruszali praw osób trzecich i egzekwowane tym dotkliwiej im niżej w hierarchii społecznej znajduje się dana osoba. I odwrotnie, im wyżej w hierarchii społecznej tym więcej wolno.
Rynek jako sposób na rozwiązanie wszelkich problemów, jako samodzielny i niezależny od nikogo (obiektywny) regulator działalności gospodarczej. Rynek oparty na jednoznacznym wyznaczniku wartości: na pieniądzu. Uzasadnione jest to, co przynosi zysk finansowy, potępione to, co kreuje stratę finansową.
nAród – patriotyzm jako jeden z mechanizmów spajających społeczeństwo. Patriotyzm adresowany głównie do dołów społecznych i niezakłócający przepływu kapitału przez granice państw.
Wiara – jako drugi mechanizm spajający społeczeństwo jednostek. I mechanizm adaptacji jednostek do nieszczęścia, które przerasta ich możliwości.
Całkowita odpowiedzialność jednostki za siebie. Odpowiedzialność za swoje zdrowie, za wykształcenie, za sukces, ale i za klęskę życiową. Odpowiedzialność łagodzona jedynie dobroczynnością wtedy, kiedy klęska życiowa jest zdarzeniem od jednostki niezależnym.
Jest teza, że chciwość jednostek jest najsilniejszym motorem postępu. Że ludzie kierują się głównie swoim finansowym interesem i że to trzeba wykorzystać do rozwoju społeczeństw. Do tego dochodzi klasyczny model życia, klasyczny model rodziny. I odrobina cynizmu.
Wiesław Wiktor Jędrzejczak