Nauka i sztuka (el)
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 797
W Muzeum Ziemi PAN w Warszawie do 30.10.16 można oglądać wystawę fotografii przyrodniczej Doroty Kyci.
Wystawa z cyklu „Natura – Sztuka” zatytułowana „Przyroda na rozlewiskach Biebrzy i Narwi” pokazuje dziewiczą przyrodę Biebrzańskiego i Narwiańskiego Parku Narodowego oraz ich otoczenia. W obu parkach, jak i w okolicznych wsiach, występują rzadkie gatunki zwierząt, z których wiele jest zagrożonych wyginięciem.
Z prezentowanych na wystawie fotografii spoglądają na nas nie tylko bociany i łosie, ale również przedstawiciele rzadkich gatunków, takich jak wodniczka czy bataliony. Przyroda widziana tzw. "gołym okiem" intryguje i zachwyca, ale gdy patrzymy przez obiektyw aparatu, z bliska, możemy zauważyć więcej, poznać lepiej tajniki przyrody oraz życie zwierząt i uchwycić te chwile na fotografiach.
Więcej - www.mz.pan.pl
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1385
Od 3.03.17 do 2.04.17 w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie można oglądać wystawę fotografii przyrodniczej.
Muzeum Ziemi PAN po raz kolejny otworzyło podwoje na spotkanie z fotografią, której autorami są członkowie Okręgu Mazowieckiego Związku Polskich Fotografów Przyrody (OM ZPFP).
Na tegoroczną, XVI już edycję konkursu na Fotografa Roku OM, zgłoszonych zostało blisko 800 fotografii w 9 kategoriach: krajobraz; ptaki; ssaki; owady i pajęczaki; inne zwierzęta; rośliny, grzyby, śluzowce; kompozycja i forma; impresje; świat w naszych rękach.
Jury w składzie: Grzegorz Kłosowski, Łukasz Łukasik oraz Jerzy Łapiński - przyznało Grand Prix oraz nagrody i wyróżnienia 36 fotografiom, wykonanym przez członków OM ZPFP.
Aparat fotografa przyrody to narzędzie służące do pokazania piękna oswojonej i zagrożonej dzisiaj natury. Nastrojowe obrazy mówią nie tylko, że coś istnieje, ale zachęcają do odkrywania i fantazjowania co się za nimi kryje. Fotograf, wybierając parametry takie jak oświetlenie czy czas ekspozycji, pokazuje swój sposób widzenia świata.
W epoce, w której każdy może robić zdjęcia, a w Internecie są ich miliony, warto wejść do w Muzeum Ziemi PAN, aby przekonać się co mają do pokazania entuzjaści fotografii zrzeszeni w OM ZPFP.
Więcej - www.mz.pan.pl
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1338
Do 1.10.17 w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu można oglądać prace Natalii Lach-Lachowicz - jednej z najważniejszych polskich artystek 2. połowy XX wieku.
Prezentowana wystawa „Sum ergo sum” ma charakter retrospektywny i stanowi próbę uporządkowania oraz podsumowania całego dorobku artystki – od początków twórczości w latach 60. XX wieku do najnowszych prac z 2016 roku. Jest to największa prezentacja twórczości artystki w całej jej karierze.
W ramach wystawy, poza pracami, które przeszły już do kanonu polskiej sztuki współczesnej, takimi jak Sztuka konsumpcyjna czy Sztuka postkonsumpcyjna, prezentowane są dzieła artystki nieznane dotychczas szerokiej publiczności.
Miejsce prezentacji – Toruń – także jest symboliczne. To właśnie tu, na samym początku swojej kariery w 1962 roku, artystka zdobyła pierwszą nagrodę w Ogólnopolskim Festiwalu Fotografii Studenckiej.
Na wystawie zrezygnowano z układu chronologicznego na rzecz uwydatnienia różnorodnych idei, które niejako wyznaczały kolejne etapy twórczości artystki. Skupienie na obszarach problemowych pozwala na analizę zmieniających się postaw twórczych.
Specjalnie na wystawę odtworzono kilka efemerycznych prac, takich jak instalacje przygotowywane na potrzeby pojedynczych wystaw, które następnie były niszczone ze względu na problemy z ich przechowywaniem.
Dzięki zachowanym w archiwum artystki licznym zapisom fotograficznym oraz materiałom pozyskanym w kwerendach w polskich muzeach, zrekonstruowana została między innymi piramida, w której w latach 70. Natalia LL wykonywała swoje seanse. Towarzyszy temu film, pokazujący część tamtych dokonań.
Na wystawie znalazły się też prace, które przeszły gruntową konserwację, m.in. Duszę drzewa – rozbudowany cykl z 1996 roku składający się z wielkoformatowej fotografii, sześciu obrazów wykonanych farbą oraz trocinami na płótnie lnianym oraz dziesięć rysunków stworzonych również z trocin na papierze czerpanym.
Wystawę dopełniają autorskie teksty Natalii LL przedstawiające koncepcje jej twórczości.
Natalia LL (Natalia Lach-Lachowicz) urodziła się 18 kwietnia 1937 roku w Żywcu. W latach 1957–1963 roku studiowała w PWSP we Wrocławiu (obecnie ASP) pod kierunkiem prof. S. Dawowskiego. Zajmuje się malarstwem, fotografią, rysunkiem, sztuką performance i wideo. W 1970 roku razem z Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem założyła Galerię PERMAFO.
W 1975 roku włączyła się do międzynarodowego ruchu sztuki feministycznej, biorąc udział w licznych sympozjach i wystawach. W 1997 roku była stypendystką Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku.
W latach 1978–1981 pełniła funkcję komisarza I i II Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu, w latach późniejszych była wiceprzewodniczącą IV i VI Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu. Stypendystka „Verein Kultukontakte” w Wiedniu w 1991 roku i „PRO-HELVETIA” w Szwajcarii w 1994 roku. Od 2004 roku jest starszym wykładowcą ASP w Poznaniu.
Więcej - http://csw.torun.pl/sztuka/wystawy/natalia-ll-sum-ergo-sum-20989/
- Autor: Katarzyna Biłas
- Odsłon: 1676
W Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi do 13 września 2015 r. można oglądać wystawę malowanych jedwabi Stanisława Trzeszczkowskiego. Jest to wystawa retrospektywna z okazji 50- lecia pracy twórczej Artysty.
Stanisław Trzeszczkowski urodził się w 1945. Jest absolwentem liceum plastycznego w Supraślu, gdzie zapoznawał się z technikami tkackimi. W warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych studiował na Wydziale Grafiki. Po studiach, od 1972 przez 25 lat pracował w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, początkowo jako asystent legendarnej organizatorki IWP, Wandy Telakowskiej.
Jego działalność badawcza, projektancka i promocyjna w Instytucie skupiała się na zagadnieniach tożsamości kulturowej i relacjach między sztuką a produkcją przemysłową. Od 1997 roku jest nauczycielem akademickim. W 2002 uzyskał tytuł profesora sztuk plastycznych. Od ponad 10 lat jest profesorem zwyczajnym Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Obecnie kieruje Katedrą Sztuk Pięknych w Instytucie Edukacji Artystycznej na Wydziale Nauk Pedagogicznych APS.
Swoją twórczość projektancką oraz unikatową, związaną z tkaniną artystyczną, także graficzną i malarską, prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i poza granicami kraju. Za malarstwo na jedwabiu otrzymał w 1995 roku Nagrodę im. Św. Brata Alberta (za kompozycje o tematyce religijnej), a w 2004 – Wyróżnienie honorowe na 11 Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi.
Praca w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego i kontakty z Zakładami Jedwabiu Naturalnego „Milanówek” zainspirowały Artystę do twórczych eksperymentów z unikatowym malarstwem na tkaninie. Pod koniec lat 80. XX w. zainicjował, a następnie współorganizował warsztaty malowania na jedwabiu, w których obok niego uczestniczyło czterech twórców: Krystyna Arska-Perepłyś, Jacek Dyrzyński, Grzegorz Pabel i Wojciech Sadley.
W malarni „Milanówka” powstała wówczas unikalna kolekcja jedwabnych obrazów. Wzbogacana w następnych latach, odbyła długą turę, podziwiana przez publiczność w prestiżowych salach wystawienniczych Polski, a także w wielu miastach Europy i poza nią./…/ Wystawa w Paryżu, w 1998, wpisana została w program „Szlaki jedwabiu”, realizowany przez UNESCO./…/
Wzbogacana przez lata muzealna kolekcja malarstwa na jedwabiu, autorstwa Stanisława Trzeszczkowskiego, powiększyła się w 2015 dzięki hojnemu darowi Artysty o 24 kompozycje i liczy 37 obiektów.
Malowane jedwabie Stanisława Trzeszczkowskiego, tworzone od początku lat 90. XX w., to w większości wielkoformatowe obrazy – zwiewne, nasycone kolorem, który przenika jedwabną materię. Kompozycje w poetyckim skrócie opowiadają o spotkaniach ze zjawiskami natury, budzą emocje i refleksje towarzyszące momentom, gdy przybliżamy się do transcendencji.
Katarzyna Biłas, kurator wystawy
Więcej -