Nauka i sztuka (el)
- Autor: red.
- Odsłon: 4408
Od 1 kwietnia do 5 czerwca 2011 w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie można oglądać wystawę retrospektywną prac Lecha Majewskiego. Pokazane na niej są tak sławne cykle, jak: DiVinities, KrewPoety czy Ćwiczenia z Bruegla.
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 948
W Zachęcie do 17.05.20 można oglądać wystawę prac wybitnego rysownika Andrzeja Krauzego pn. "Lekcja fruwania".
W Polsce Krauze - od prawie czterdziestu lat mieszkający w Londynie - znany jest przede wszystkim jako twórca satyryczny. Starsi czytelnicy pamiętają jego prace z lat siedemdziesiątych zamieszczane na łamach „Kultury”. Niezwykle wówczas ważne dla oddania nastrojów epoki. Jednak wystawa skupia się wokół innego okresu twórczości.
Głównym wątkiem konstruującym ideę pokazu jest ilustracja i rysunek tworzone dla gazet w okresie ostatnich 30 lat. W szczególnym dla tego medium czasie — burzliwego rozwoju prasy, ale też powolnego schyłku formy papierowej i zamiany nośnika na format cyfrowy.
Lekcja fruwania gromadzi wszystkie oryginalne rysunki powstałe podczas trzydziestoletniej współpracy artysty z brytyjską gazetą „The Guardian”. Koncentracja na jednym tylko czasopiśmie, wybranym spośród wielu, z którymi współpracował, pozwoli nie tylko przyjrzeć się różnorodności form rysunkowych i przemiany stylu, ale też lepiej prześledzić zmiany formy wizualnej samej gazety jako medium.
Zmiany rozkładu, pączkowanie dodatków lub wciąganie ich w obręb wydania głównego, zmniejszenie formatu — tabloidyzacja: zmiany proporcji między tekstem a ilustracją, ilustracją a fotografią czy wreszcie wprowadzanie koloru i powolne przechodzenie w stronę informacji internetowej.
Wszystko to miało także wpływ na sam rysunek — jego styl, miejsce i charakter.
Jednocześnie jest widzialną oznaką ogólnoświatowych przemian — tych politycznych czy ekonomicznych — kolejnych „boomów” i kryzysów finansowych, lecz także zmian w dystrybucji, doborze i odbiorze samej informacji. Gdzie potęga, ale i okrucieństwo czwartej władzy zdają się ustępować miejsca dostępności oraz bezwzględności Internetu.
Rysunki Krauzego to nie tyle rysunki satyryczne (określenie dość ograniczające nawet w ramach tego gatunku), a uniwersalne komentarze bez słów, ilustracje, alegorie czasem wprost nawiązujące do tematu prasowego artykułu, często jednak będące swobodną interpretacją całych wątków. Niejednokrotnie autonomiczne dzieła.
Instalacja-archiwum przedstawiająca zespól rysunków Guardianowskich zestawiona jest z seriami prac bardziej osobistych, tworzonych w pracowni, dla siebie.
W Zachęcie można zobaczyć po raz pierwszy prezentowany w całości autobiograficzny cykl Mr Pen. His life and work/ Pan Pióro. Jego życie i twórczość czy Unfinished Biography of Mr Pen/ Niedokończona biografia Pana Pióro. A także — będące swoistymi arcydziełami rysunku — wycinanki, w których narzędzie pracy artysty pióro ze stalówką zastępuje... skalpel.
Tytuł Lekcja fruwania odwołuje się do pracy dyplomowej Andrzeja Krauzego z 1974 roku — filmu animowanego – jedynej pokazywanej pracy artysty z lat 70. Ale jest też metaforycznym podsumowaniem całej twórczości i biografii twórcy.
Wystawie towarzyszy bogato ilustrowana publikacja wydana przez Państwowy Instytut Wydawniczy.
Hanna Wróblewska, kuratorka
Andrzej Krauze (ur.1947) - rysownik, ilustrator, autor plakatów, przedstawiciel nowego polskiego rysunku prasowego lat 70. XX wieku.
Debiutował w 1965 roku w miesięczniku „Wiedza i życie”. W latach 1971–1977 publikował w „Szpilkach”, a od 1974 do 1981 tworzył felietony rysunkowe na łamach „Kultury”. Zamieszczał swoje prace również w „Tygodniku Solidarność” i wydawnictwach podziemnych. Ilustrował książki.
W 1979 roku wyjechał z Polski do Wielkiej Brytanii. Od 1989 roku współpracuje stale z brytyjskim dziennikiem „The Guardian”. Publikował również w „The New York Times”, „The Independent of Sunday”, „The Times”, „The Observer”, „The Sunday Telegraph” oraz „Rzeczpospolitej”. Od 2013 roku tworzy rysunki dla czasopism „W sieci” i „Do Rzeczy”.
Więcej - https://zacheta.art.pl/pl/wystawy/andrzej-krauze
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 294
LemPress to Międzynarodowa wystawa prac typograficznych poświęconych Stanisławowi Lemowi, którą można będzie oglądać od 7 do 31 marca 2024 roku w Willi Sixta w Bielsku-Białej. Plakaty inspirowane twórczością Stanisława Lema pochodzą z artystycznych pracowni typograficznych z różnych zakątków Europy.
Wystawa LemPress to efekt międzynarodowego projektu typograficznego, który został zrealizowany z okazji setnej rocznicy urodzin Stanisława Lema, pisarza science fiction, filozofa oraz krytyka. Projekt ma na celu zwrócenie uwagi na wartości związane z drukiem tradycyjnym, z literą, przybliżenie historii zanikającego rzemiosła, jakim są techniki składu i druku ręcznego oraz promocję techniki letterpress.
Letterpress to inaczej druk typograficzny, metoda druku wypukłego – jedna z najstarszych technik drukarskich. Odbywa się z dużym udziałem pracy ręcznej, warsztatowej i umożliwia druk na nietypowych podłożach takich jak chłonne papiery czerpane czy też mięsiste papiery bawełniane. Tłoczenie i druk na tego typu materiałach daje niepowtarzalny, unikatowy efekt – nieporównywalny z powszechnym obecnie drukiem cyfrowym i offsetowym.
Stanisław Lem – pisarz, futurolog i eseista, jest najczęściej tłumaczonym polskim autorem i jednym z najbardziej znanych twórców literatury science fiction na świecie. Jego książki zostały przetłumaczone na 41 języków i osiągnęły łączny nakład ponad 30 mln egzemplarzy. Książki Lema łączą w sobie analizy społeczne ze złożoną i atrakcyjną fabułą, w której naukowe rozważania przeplatane są futurystycznymi domysłami.
Efektem projektu Lempress jest wystawa prac twórców z Polski, Niemiec, Holandii i Wielkiej Brytanii, którzy brali w nim udział w roku 2020 i 2021. Wykonane plakaty inspirowane były twórczością Lema.
Artyści przygotowali plakaty tradycyjnymi technikami drukarskimi, wykorzystując metalowe i drewniane czcionki. Druk ręczny pozwolił twórcom na eksperymentalne zastosowanie słowa jako wizualnego przedstawienia ponadczasowych myśli oraz upamiętnienia twórczości Stanisława Lema.Ciekawe rozwiązania typograficzne prac pobudzają wyobraźnię oraz skłaniają do refleksji.
Wystawa pokazywana była w wielu miejscach w Polsce m.in.: w BWA w Pile, w Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi, w Galerii Stary Ratusz w Olsztynie, Domu Słów w Lublinie.
Kurator: Tomek Ratajczak
Więcej - https://galeriabielska.pl/wystawa/lempress-wystawa-projektow-typograficznych
- Autor: Igor Strojecki
- Odsłon: 2946
Od 22 lutego do 1 kwietnia 2012 w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi oglądać można wystawę fotografii Leona Barszczewskiego – podróżnika i badacza krajów Wschodu.
Leon Barszczewski (1849-1910) – wybitny podróżnik, fotograf i badacz krajów Wschodu pochodził z polskiej rodziny patriotycznej. W wyniku represji po powstaniu styczniowym wcielony został do szkoły kadetów w Kijowie i w późniejszym okresie życia związany był ze służbą wojskową w carskiej Rosji.
Pod wpływem malarza Nikołaja Osipowa do swoich wielu zainteresowań, jak tworzenie zbiorów owadów, kamieni, zielników, dołączył fotografowanie. W latach 1876–1897 odbywał liczne wyprawy do różnych krain Turkiestanu, chanatów Buchary, Badachszanu i Darwazu oraz do granic Afganistanu, podczas których opracowywał mapy, badał szlaki komunikacyjne pogranicza z Chinami i Afganistanem, a także obserwował stosunki społeczne i polityczne. Był prekursorem badań archeologicznych w Afrasiabie, starożytnej Samarkandzie.
Zorganizował i był uczestnikiem co najmniej 20 wypraw. W niektórych miejscach pojawił się jako pierwszy Europejczyk. W prowadzonych przez Barszczewskiego dziennikach podróży znajdują się zapiski dotyczące obserwacji przyrodniczych: botanicznych, zoologicznych, geograficznych i geologicznych. Wśród jego największych osiągnięć, obok odkryć złóż rud metali i kamieni szlachetnych (w tym złota i diamentów), są także pionierskie badania lodowców w Górach Zerawszańskich i Hisarskich, dzięki którym zyskał miano wybitnego glacjologa i pierwszego polskiego badacza lodowców Azji. 
Zasługi Barszczewskiego sprawiły, że wybrany został na członka Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego oraz Moskiewskiego Towarzystwa Badaczy Przyrody. Zbierane w trakcie wypraw okazy przyrodnicze, archeologiczne i etnograficzne złożyły się na utworzone przez niego Muzeum w Samarkandzie.
Zafascynowany możliwościami fotografii, Barszczewski nie rozstawał się w trakcie wypraw z aparatem fotograficznym, używając go jako narzędzia do dokumentacji, jak i zapisu dostrzeżonych rzeczy. Jego starania znalazły uznanie wśród specjalistów i zostały nagrodzone na wystawach fotograficznych złotymi medalami – w 1895 roku w Paryżu za fotografie lodowców azjatyckich oraz w 1901 roku w Warszawie za widoki miejscowości i portrety mieszkańców Azji. Mieszkał w Samarkandzie i przebywał w Azji Środkowej przez 20 lat, prowadząc prace z zakresu kartografii, opisując niejednokrotnie tereny, które były przysłowiowymi „białymi plamami”, prowadził badania z zakresu etnografii, zoologii, botaniki i archeologii.
Po zakończeniu służby w Azji Środkowej został przeniesiony do Siedlec, gdzie w roku 1904 ufundował Szkołę Handlową dla dziewcząt (obecne jest to II Liceum Ogólnokształcące im. Św. Królowej Jadwigi). Wziął udział w wojnie rosyjsko-japońskiej. W 1906 roku w stopniu pułkownika przeszedł w stan spoczynku. Zmarł tragicznie 22 marca 1910 roku w Częstochowie.
Na wystawie w Łodzi ekspozycja zdjęć Leona Barszczewskiego uzupełniona została o tkaniny z Azji Centralnej z kolekcji Centralnego Muzeum Włókiennictwa.
Igor Strojecki – prawnuk