Nauka i sztuka (el)
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 537
Do 12.03.23 w łódzkim Muzeum Sztuki Współczesnej MS1 czynna jest wystawa o zagadkowym tytule: Obywatele kosmosu. Na ekspozycji skomponowanej wokół badań Antona Vidokle, prac Fedira Tetianycza, Veroniki Hapchenko oraz kolekcji Muzeum Sztuki pokazano ciekawy ruch intelektualny zainicjowany w Rosji w połowie XIX w. – kosmizm.
A jeśli Konstrukcje wiszące Katarzyny Kobro powstały jako konsekwencja badań nad zerową grawitacją oraz życiem pozaziemskim? Artystka miała prawdopodobne styczność z ideami kosmistycznymi, dyskutowanymi w moskiewskich kręgach artystycznych czasów rewolucji.
A jeśli dążenie Władysława Strzemińskiego do otwarcia muzeum wzięło się po części z pism Nikołaja Fiodorowa, w których świat wyzwolony od śmierci, zaludniony wskrzeszonymi, porównywał do muzeum – przestrzeni, w której zawieszono czas?
Takie spekulacje wiążą ruch intelektualny, zainicjowany w Rosji w połowie XIX w., z początkami Muzeum Sztuki.
Kosmizm zakłada, że przywracanie zmarłych do życia jest technicznie możliwe. Ten eksperyment myślowy zrodził wizję radykalnej zmiany kulturowej oraz kompletnej reorganizacji warunków życiowych. Doktryna Fiodorowa odcisnęła swe piętno na tak różnych dziedzinach, jak sowiecki pogram eksploracji kosmosu, nowa poezja, konstruktywizm, muzeologia, a nawet badania nad przetaczaniem krwi.
W Muzeum Sztuki, instytucji poświęconej twórczości awangardowej, pokazano wystawę ukazującą mnogość kosmistycznych idei i estetyk. Ekspozycja jest zorganizowana wokół badań prowadzonych przez Antona Vidokle (ur. 1965), artystę i wydawcę, który przez blisko dekadę zgłębiał filozofię kosmizmu z intencją zaproponowania nowej odsłony przyszłości wolnej od śmierci, wojny, rozkładu i eksploatacji natury. Na wystawie pokazano serię jego filmów kręconych w Japonii, na Ukrainie, w Rosji, Kazachstanie oraz we Włoszech, przybliżających niektóre z kluczowych zagadnień tej intelektualnej i artystycznej tradycji.
Na wystawie znajdują się również dzieła z kolekcji Muzeum Sztuki, jako zasoby domyślnej Międzynarodówki Kosmistycznej. Celem ekspozycji jest wykazanie, że ruch kosmistyczny nie był działaniem wyłączenie rosyjskim, stąd podkreśla ona udział artystów ukraińskich w badaniu zagadnień kosmizmu. Fedir Tetianycz był performerem, projektantem, malarzem i poetą, głęboko zainteresowanym koncepcją biosfery. Stworzył on doktrynę Frypulii, opartą na kategoriach wieczności, nieskończoności i bezgraniczności. Na wystawie umieszczono również obrazy Veroniki Hapczenko, krakowskiej malarki wizjonerki, ilustrujące różne aspekty pism Konstantina Ciołkowskiego.
Daniel Muzyczuk
Artystki i artyści, których prace zostały pokazane na wystawie: Zbyněk Baladrán, Wojciech Fangor, Stano Filko, Veronika Hapchenko, Karol Hiller, Jerzy Janisch, Zdzisław Jurkiewicz, Paul Klee, Katarzyna Kobro, Aleksandra Korsakowa, Zofia Kulik, Jacek Malczewski, Kuba Mikurda / Laura Pawela / Marcin Lenarczyk, Roman Opałka, Isabel Pons, Michael Sandle, Henryk Stażewski, Jonasz Stern, Mladen Stilinović, Robert Tilling, Fedir Tetyanych, Jerzy Tchórzewski, Anton Vidokle, Andrzej Wróblewski.
Więcej - https://msl.org.pl/obywatele-kosmosu/
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 3792
Po raz dwudziesty pierwszy miłośnicy baletu i tańca spotkali się na Łódzkich Spotkaniach Baletowych, których idea po raz pierwszy odbiegała od tradycyjnej, czyli pokazywania różnych zespołów i nowych prądów w tej sztuce, bez koncentrowania się na określonych tematach. Tym razem miały one wyraźnie określony charakter, zatytułowano je bowiem: Wybitni choreografowie XX wieku.
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 268
W łódzkim Muzeum Sztuki ms2 do 21.4.24 trwać będzie wystawa prac malarek pn. OdłożOne na potem.
Wystawa „OdłożONE na potem” rozpoczyna cykl Skontrum, otwarty format wystawienniczy, który poprzez serię wystaw czasowych pozwoli na przegląd kolekcji sztuki XX i XXI Muzeum Sztuki w Łodzi w całej jej różnorodności. OdłożONe na potem to hołd żywotności malarstwa i malarkom, zarówno tym, których prace są znane i popularne, ale także tym zapomnianym, których twórczość pozostawała w cieniu.
Prace malarskie prezentowane na wystawie są materiałem do refleksji nad zmianami w sposobie prezentacji twórczości plastycznej oraz jej recepcji. Także nad tym, jak zmiany w zakresie ontologii dzieła sztuki, wpływały na jego ekspozycję lub rezygnację z niej. Jak przejście od recepcji estetycznej, kontemplatywnej, ku interaktywnej oraz dematerializacja tkanki dzieła, jego konceptualizacja, przyczyniły się do odwrócenia uwagi od twórczości opartej na procesie transmutacji tworzywa ujawniającej się w dziele plastycznym. Wreszcie jak muzeum XXI wieku, realizując utopię postępu, odsunęło na dalszy plan eksperyment malarski, coraz częściej traktowany jedynie jako gadżet pozbawiony aktualnych odniesień lub istotny tylko, jeśli dotyczy progresywnych idei.
Z tych powodów wystawa prac malarek z zasobu muzeum, w tym dzieł chronicznie zalegających magazyny muzeum, nazwana została odłożONE NA POTEM. Istnieje obawa, że brak skutecznych systemów samoregulacji sztuki może pogłębić ten regres, a dzieła i ich autorki mogą zostać ODŁOŻONE ...NA ZAWSZE!
Andrzej Biernacki, kurator
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 2294
W Centrum Edukacji Artystycznej ŁAŹNIA 2 w Gdańsku do 24.08.14 można oglądać wystawę Andrzeja Dudzińskiego pn. “Oko w oko z bestią”.
Andrzej Dudziński kojarzony jest przede wszystkim z ptakiem Dudim – rozczochranym nielotem, kontestującym peerelowską rzeczywistość. Jednak CSW Łaźnia przewrotnie skoncentrowała się na innych stworzonych przez artystę postaciach, bardziej niepokojących i zdecydowanie mniej uroczych.
Widz zagłębia się więc w świecie psychodelicznych zjawisk, dziwnych stworów, gdzie prym wiedzie złowrogi Pokrak, gdzie panuje rozdarcie między komizmem a tragizmem.
Na pierwszy rzut oka barwne i radosne prace przy dłuższej analizie mogą przywoływać skojarzenia z absurdalnym i pokręconym sennym koszmarem.
Wystawa „Oko w oko z bestią” pokazuje Andrzeja Dudzińskiego jako artystę wszechstronnego, niepokornego, bawiącego się konwencjami, stylami i eksperymentującego z różnymi technikami. Są tutaj obrazy olejne i pastele oraz prace wykonane technikami własnymi, asamblaże, koperty. Wystawie towarzyszą także pokazy filmowe i warsztaty animacji powadzone przez artystę.
Andrzej Dudziński studiował architekturę na Politechnice Gdańskiej, architekturę wnętrz i grafikę w gdańskiej PWSSP, a zakończył studia na ASP w Warszawie w pracowni plakatu Henryka Tomaszewskiego. Jeszcze jako student zamieszczał swoje rysunki w miesięczniku Polska oraz w tygodnikach Szpilki i Kultura.
Od 1970 do 1972 roku Dudziński mieszkał w Londynie, gdzie współpracował z undergroundowymi pismami OZ, Ink, Frendz i Time Out, a z czasopism polskich - z Literaturą, Kulisami i Polityką. Ponadto projektował plakaty teatralne i filmowe, scenografie teatralne i czołówki filmowe. Wystawiał swoje prace w czołowych galeriach.
W 1977 roku został zaproszony na Międzynarodową Konferencję Dizajnu w Aspen, Kolorado. Zamieszkał w Nowym Jorku. Przez następnych25 lat rysował dla czołowych pism amerykańskich, w tym: Newsweek, The New York Times, Playboy, Rolling Stone, Vanity Fair, The Washington Post i Time.
Od 1996 roku związany jest z Galerią Grafiki i Plakatu w Warszawie, a od roku 1999 – z Galerią Miejską w Tarnowie.
Więcej - http://www.laznia.pl/mainart,129,oko_w_oko_z_bestia.html